Klasztor Dominikanów w Smolanach

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Klasztor Dominikanów w Smolanach
nr rej. 212Г000138
Ilustracja
Zrujnowany kościół klasztorny
Państwo

 Białoruś

Miejscowość

Smolany

Kościół

Kościół katolicki

Właściciel

dominikanie

Klauzura

nie

Obiekty sakralne
Kościół

Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny

Fundator

Teodora Sanguszko

Styl

barok wileński

Data budowy

XVIII w.

Data zamknięcia

1832 (klasztor), lata 20. XX wieku (kościół)

Data zburzenia

zdewastowany

Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Klasztor Dominikanów w Smolanach”
Ziemia54°36′01″N 30°03′37″E/54,600211 30,060417

Klasztor Dominikanów w Smolanachrzymskokatolicki dominikański kompleks klasztorny w Smolanach (rejon orszański obwodu witebskiego Białorusi), wzniesiony w XVIII w., zlikwidowany w 1832. Kościół klasztorny pozostawał czynny do lat 20. XX w. Obecnie (2013) nieużytkowany, w ruinie.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Dominikański klasztor w Smolanach ufundowała w 1680 Teodora Sanguszkowa z Sapiehów. Pierwszy kompleks zabudowań klasztornych był wzniesiony z drewna. W XVIII w. na miejscu wymienionych budynków Sanguszkowie ufundowali nowe obiekty sakralne, tym razem w całości murowane, w stylu barokowym. Według innych świadectw kościół dominikański był murowany od początku swojego istnienia, a w II poł. XVIII w. został jedynie przebudowany[1]. Klasztor funkcjonował do 1832, gdy został zlikwidowany przez władze carskie. Kościół w Smolanach funkcjonował nadal, jako parafialny, a w 1899 został wyremontowany. Świątynia pozostawała czynna do lat 20. XX wieku, gdy została zamknięta[1].

Do II wojny światowej kompleks klasztoru stał pusty. Po zakończeniu konfliktu rozlokowano w nim warsztaty i garaże należące do smolańskiego kołchozu. Po 1989 zabudowania podominikańskie zostały ponownie porzucone. Pozbawione gospodarza, sukcesywnie popadają w całkowitą ruinę[1].

Architektura[edytuj | edytuj kod]

Kompleks klasztoru w Smolanach składał się z parterowego budynku mieszkalnego dla zakonników oraz z kościoła. Budynek mieszkalny zbudowany był na planie prostokąta. Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny jest świątynią halową, trójnawową z transeptem. Na dwukondygnacyjnej fasadzie znajdowały się dwie trójkondygnacyjne wieże. Oprócz nich elewację zdobiły pilastry i gzymsy. Między górnymi poziomami wież znajdował się szczyt z wolutami. Całość została wzniesiona w stylu baroku wileńskiego[1].


Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Grzegorz Rąkowski, Ilustrowany przewodnik po zabytkach kultury na Białorusi, Warszawa: Burchard Edition, 1997, s. 222, ISBN 83-904446-9-0, OCLC 835719268.