Klasztor Ojców Paulinów w Wieruszowie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Klasztor Ojców Paulinów w Wieruszowie
nr rej. 989 z 30.12.1967
Ilustracja
Klasztor Ojców Paulinów w Wieruszowie
Państwo

 Polska

Województwo

 łódzkie

Miejscowość

Wieruszów

Kościół

Kościół katolicki

Właściciel

Paulini

Opat i proboszcz

Piotr Piechocki OSPPE

Typ zakonu

męski

Obiekty sakralne
Kościół

Zesłania Ducha Świętego

Fundator

Bernard Wierusz

Styl

barok

Data budowy

1401

Data zamknięcia

1864

Data reaktywacji

1983

Położenie na mapie Wieruszowa
Mapa konturowa Wieruszowa, w centrum znajduje się punkt z opisem „Klasztor Ojców Paulinów w Wieruszowie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Klasztor Ojców Paulinów w Wieruszowie”
Położenie na mapie województwa łódzkiego
Mapa konturowa województwa łódzkiego, blisko lewej krawiędzi nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Klasztor Ojców Paulinów w Wieruszowie”
Położenie na mapie powiatu wieruszowskiego
Mapa konturowa powiatu wieruszowskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Klasztor Ojców Paulinów w Wieruszowie”
Położenie na mapie gminy Wieruszów
Mapa konturowa gminy Wieruszów, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Klasztor Ojców Paulinów w Wieruszowie”
Ziemia51°17′36″N 18°09′08″E/51,293278 18,152139

Klasztor Ojców Paulinów w Wieruszowie – mieści się w powiecie wieruszowskim, w woj. łódzkim. Powstał w 1401, a w 1864 został przez paulinów opuszczony. Wrócili do niego po ok. 120 latach nieobecności.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Fundacja klasztoru[edytuj | edytuj kod]

Początki klasztoru oo. Paulinów w Wieruszowie wiążą się z wieluńskim sędzią Bernardem Wieruszem. Ufundował on w 1401 klasztor przy drewnianym kościółku pw. Świętego Ducha, położonym nad Prosną u bram miasta Wieruszowa. Od czasów fundacji przetrwał do dziś obraz Miłosierdzia Bożego, zwany też obrazem Pana Jezusa Pięciorańskiego, który na początku zdobił ołtarz główny. Dziś znajduje się w ołtarzu mniejszym, gdzie został przeniesiony na życzenie dziedzica Andrzeja Wierzbięty Wieruszowskiego.

Zniszczenia i odbudowy klasztoru[edytuj | edytuj kod]

W 1612 klasztor został zniszczony przez pożar, w którym przetrwał obraz Miłosierdzia Bożego. Został on następnie umieszczony w odbudowanym kościele w 1632. Ikona ta była bardzo czczona przez lokalną ludność, dlatego w 1701 zostało powołane Bractwo Pięciorańskie. W 1680 bp Mikołaj Oborski dokonał konsekracji nowo wzniesionej świątyni. Umieścił on relikwie świętych męczenników w ołtarzowych mensach - Grzegorza, Maksyma i Witalisa oraz szczątki św. Kandydy. Do dziś w bazylice można zobaczyć barokowy wystrój wnętrza. Do najpiękniejszych dzieł należą: osiem, wspaniale przyozdobionych rzeźbami i złoceniami, bocznych ołtarzy, wykonana w podobnym stylu ambona, a także scena ukrzyżowania z ołtarza głównego.

o. Augustyn Kordecki[edytuj | edytuj kod]

Augustyn Kordecki przybył do wieruszowskiego klasztoru w 1673 na wizytację, gdzie niespodziewanie zmarł w wieku 70 lat. Wydarzenie to przyniosło klasztorowi wiele sławy.

Powrót[edytuj | edytuj kod]

Po około 120 latach nieobecności w 1983 do kościoła pw. Ducha Świętego w Wieruszowie powrócili oo. paulini. W roku 1864 musieli oni opuścić to miejsce na mocy ukazu carskiego. W 2001 obchodzono jubileusz 600-lecia przybycia paulinów do Wieruszowa.

Sanktuarium[edytuj | edytuj kod]

Bp Stanisław Napierała 18 kwietnia 2009 podniósł kościół do rangi diecezjalnego sanktuarium Pana Jezusa Pięciorańskiego. W Polsce jest to pierwsza świątynia pod tym wezwaniem.

Inne osoby związane z klasztorem[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]