Klasztor Franciszkanów w Kłodzku

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Klasztor Franciszkanów w Kłodzku
nr rej. A/1754/1107 z 25.05.1964
Ilustracja
Klasztor Franciszkanów w Kłodzku
Państwo

 Polska

Województwo

 dolnośląskie

Miejscowość

Kłodzko

Kościół

Kościół katolicki

Właściciel

franciszkanie

Typ zakonu

męski

Obiekty sakralne
Kościół

Matki Bożej Różańcowej

Styl

barok

Materiał budowlany

cegła

Data budowy

1731

Położenie na mapie Kłodzka
Mapa konturowa Kłodzka, w centrum znajduje się punkt z opisem „Klasztor Franciszkanów w Kłodzku”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Klasztor Franciszkanów w Kłodzku”
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Klasztor Franciszkanów w Kłodzku”
Położenie na mapie powiatu kłodzkiego
Mapa konturowa powiatu kłodzkiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Klasztor Franciszkanów w Kłodzku”
Ziemia50°26′14″N 16°39′22″E/50,437130 16,656200
Strona internetowa

Klasztor Franciszkanów w Kłodzkubarokowy budynek wzniesiony przez franciszkanów w roku 1731 obok kościoła Matki Bożej Różańcowej. Klasztor położony jest w centrum wyspy Piasek, przy pl. Franciszkańskim 1.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Wznoszenie klasztoru rozpoczęto w roku 1678[1]. Budowa trwała stosunkowo długo, bo aż do roku 1731[2]. Wielka powódź w 1783 r. zalała cały teren i zatopiła niższe partie murów kościoła oraz klasztoru do wysokości pierwszego piętra[2]. Remont uszkodzonych w powodzi fundamentów i murów pochłonął znaczne środki finansowe i był kłopotliwy[2], zakończono go dopiero w roku 1800[1]. W roku 1810 zakonnicy zostali usunięci z klasztoru na mocy dekretu o sekularyzacji, a sam budynek stał opuszczony do roku 1820, kiedy to urządzono w nim szpital wojskowy[2]. Sytuacja taka miała miejsce do zakończenia II wojny światowej. W 1945 roku do klasztoru powrócili franciszkanie ze śląskiej prowincji św. Jadwigi we Wrocławiu[3]. Budynek został odnowiony w latach 1974–1975, w roku 1993 otrzymał nowe elewacje[4], a w latach 2014–2016 nastąpiła całkowita wymiana pokrycia dachu kościelnego i klasztornego[5].
Decyzją wojewódzkiego konserwatora zabytków z dnia 25 maja 1964 roku klasztor został wpisany do rejestru zabytków[6].

Architektura[edytuj | edytuj kod]

Budowla jest ulokowana na południe od kościoła Matki Bożej Różańcowej, w jego bezpośrednim sąsiedztwie[1]. Klasztor został wzniesiony na planie podkowy, wokół wewnętrznego wirydarza[1]. Zachodnie skrzydło jest nieco wydłużone i od południa flankowane cylindrycznymi basztami[1]. Bryła posiada trzy kondygnacje i jest nakryta dachami dwuspadowymi, we wnętrzach są sklepienia klasztorne i kolebkowe[1]. Najciekawszym pomieszczeniem klasztoru jest duży refektarz o wymiarach 10 × 18 m, przekryty sklepieniem nieckowym, na którym zachowały się freski z 1744 roku, wykonane przez Feliksa Antoniego Schefflera, przedstawiające apoteozę zakonu[2]. W klasztornej kaplicy jest gotycka rzeźba Madonny, pochodząca z około 1500 roku[1].

Galeria[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g Józef Pilch: Leksykon zabytków architektury Dolnego Śląska. Warszawa: Wydawnictwo Arkady, 2005, s. 153. ISBN 83-213-4366-X.
  2. a b c d e Tadeusz Broniewski: Śląsk w zabytkach sztuki. Kłodzko. Wyd. II. Wrocław-Warszawa-Kraków: Ossolineum, 1970, s. 78 do 85.
  3. Antoni Kazimierz Dudek: Franciszkanie w Kłodzku. Wrocław: Wydawnictwo Świętego Antoniego, 2002, s. 12. ISBN 83-8859-828-7.
  4. Marek Staffa: Słownik geografii turystycznej Sudetów, t. 15. Wyd. I. Wrocław: Wydawnictwo I-BiS, 1994, s. 212. ISBN 83-85773-06-1.
  5. Archiwum klasztorne.
  6. Rejestr zabytków nieruchomych woj. dolnośląskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. [dostęp 2013-12-01].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]