Klasztor sióstr dominikanek w Tarnobrzegu
nr rej. A-532 z 22.04.1991 | |
Klasztor – widok od strony Wisły | |
Państwo | |
---|---|
Miejscowość | |
Kościół | |
Właściciel | |
Klauzura |
nie |
Typ zakonu |
żeński |
Data budowy |
1861–1866 |
Położenie na mapie Tarnobrzega | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa podkarpackiego | |
50°38′10″N 21°44′54″E/50,636111 21,748333 |
Klasztor sióstr dominikanek w Tarnobrzegu – Wielowsi – zabytkowy (A-532 z 22.04.1991)[1], XIX-wieczny kompleks budynków kościelno - klasztornych Zgromadzenia Sióstr św. Dominika znajdujący się na tarnobrzeskim osiedlu Wielowieś, w tamtejszej parafii św. Gertrudy i św. Michała Archanioła, wzniesiony w latach 1861–1866 według projektu Aleksandra Gebauera (1828–1888).
Zgromadzenie zostało założone przez Matkę Kolumbę Białecką w 1861 roku. Z tyłu kościoła znajduje się grób założycielki zakonu. Z wielowiejskim klasztorem związana była bł. Julia Rodzińska.
Podczas powodzi w 2010 r. Wielowieś została całkowicie zalana, również budynków klasztornych (kuchni, pralni, refektarza, kaplicy oraz pokoi sióstr wraz z wyposażeniem) nie udało się uratować przed zalaniem[2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo podkarpacke [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 23 lipca 2024 .
- ↑ Poszkodowane siostry Dominikanki mogą starać się o pieniądze na zagospodarowanie. echodnia.eu, 2010-08-24. [dostęp 2017-11-24]. (pol.).