Kleszcze Bartona

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Kleszcze Bartonakleszcze położnicze wykorzystywane w przypadku wysokiego poprzecznego ustawienia szwu strzałkowego główki płodu w trakcie porodu przez cięcie cesarskie[1].

Budowa[edytuj | edytuj kod]

Kleszcze mają dwa ramiona z okienkami, połączone są przesuwaną blokadą. Tylne ramię ma głębokie zakrzywienie na głowę, a przednie wyposażone jest w zawias, który w trakcie użycia wydłuża ramię od trzonu. Najpierw założona na główce płodu jest łyżka tylna, tj. odwrotnie niż w przypadku procedury opisywanej dla porodu drogą pochwową, gdzie przednia łyżka (z zawiasem) jest umieszczana jako pierwsza[2].

Wskazania do użycia kleszczy[edytuj | edytuj kod]

  • zatrzymanie główki płodu w wymiarze poprzecznym na wysokości wchodu miednicy podczas porodu drogą pochwową
  • wysokie poprzeczne stanie główki płodu
  • stan po kolejnym cięciu cesarskim ze znaczną otyłością matki[3]

Algorytm założenia kleszczy Bartona[edytuj | edytuj kod]

  • nacięcie poprzeczne w dolnym odcinku mięśnia macicy
  • potwierdzenie poprzecznego ułożenia szwu strzałkowego główki
  • prezentacja kleszczy
  • założenie łyżki tylnej (operator umieszcza jedną dłoń pod główką i przesuwa zakrzywione ramię między palcami, przesuwając główkę płodu)
  • umieszczenie łyżki przedniej (bezpośrednio do policzka przed przednim uchem)
  • zamknięcie kleszczy
  • sprawdzenie ułożenia kleszczy
  • wytoczenie główki, bez rotacji, wzdłuż osi długiej macicy[3]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Bachman C., The Barton obstetric forceps—a review of its use in fifty-five cases. Surg Gynecol Obstet., 1927.
  2. V.P. De Villiers, "Barton's forceps deliveries at Paarl Hospital", 1988.
  3. a b John W Larsen jr., Melissa Brunner, Sarah Gloria Obican, "Barton's forceps: An effective aid in cesarean deliveries"; Contemporary OB/GYN, 2011.