Kleśa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Kleśa (sanskryt क्लेशा, trl. kleśā, uciążliwość) – czynniki, które według Patańdźalego, autora podręcznika jogi klasycznej, są przyczyną cierpienia.

W trzeciej sutrze drugiej księgi Jogasutr (अविद्यास्मितारागद्वेषाभिनिवेशाः पञ्च क्लेशाः॥३॥, Avidyāsmitārāgadveṣābhiniveśāḥ kleśāḥ) Patańdźali wylicza pięć kleśi (kleśa) :

W sutrze II.4 precyzuje, że to awidja jest glebą dla pozostałych uciążliwości (...)[2].

Praktyką, którą proponuje Patańdźali m.in. dla osłabienia uciążliwości, jest krijajoga, tj. asceza (tapas), medytacja, skupienie się na Iśwarze[1].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Leon Cyboran: Klasyczna joga indyjska. Jogasutry przypisywane Patańdżalemu i Jogabhaszja czyli komentarz do Jogasutr przypisywany Wjasie. Cz. 1/2-3. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN SA, 1986.
  2. Samkhya-Yogacharya Swami Hariharananda Aranya ,1984, Yoga Philosophy of Patanjali, SUNY, Albany