Klimkowe Wrótka

Klimkowe Wrótka (słow. Sedlo Bradavíc, niem. Warze Gipfelscharte, węg. Bibircs-oromcsorba, 2454 m^[1]) – przełączka pomiędzy szczytami Staroleśnego Szczytu w słowackich Tatrach Wysokich. Ma postać niewielkiej, płaskiej i skalistej platformy. Po jej zachodniej stronie znajdują się dwa niższe szczyty: Pawłowa Turnia i Kwietnikowa Turnia, po wschodniej dwa wyższe: Klimkowa Turnia i Tajbrowa Turnia^[2]. Z Klimkowych Wrótek na stronę Doliny Staroleśnej opada Klimkowy Żleb, przez który prowadzi najłatwiejsze wejście na tę przełączkę^[3].

Nazwa przełączki i opadającego z niej żlebu pochodzi od przewodnika tatrzańskiego – Klemensa Bachledy, który jako pierwszy 14 sierpnia 1892 roku zdobył Staroleśny Szczyt^[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Úrad geodézie, kartografie a katastra Slovenskej republiky, Produkty leteckého laserového skenovania .
↑ Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie, przewodnik taternicki, tom XIII. Warszawa: Sport i Turystyka, reprint Sklep Podróżnika, 1967, reprint 1993.
↑ Przewodnik taternicki> Staroleśny Szczyt (2476). [dostęp 2018-05-31].
↑ Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski: Wielka encyklopedia tatrzańska. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004. ISBN 83-7104-009-1.

[ugkk-1] Úrad geodézie, kartografie a katastra Slovenskej republiky, Produkty leteckého laserového skenovania .

[paryski-2] Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie, przewodnik taternicki, tom XIII. Warszawa: Sport i Turystyka, reprint Sklep Podróżnika, 1967, reprint 1993.

[taternik-3] Przewodnik taternicki> Staroleśny Szczyt (2476). [dostęp 2018-05-31].

[wet-4] Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski: Wielka encyklopedia tatrzańska. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004. ISBN 83-7104-009-1.

[1]

[2]

[3]

[4]