Klucz Frontowy Nr 2 (Pe)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Klucz frontowy nr 2 (Pe)
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1940

Rozformowanie

1940

Działania zbrojne
II wojna światowa
kampania francuska 1940
Organizacja
Dyslokacja

 Francja

Rodzaj sił zbrojnych

Polskie Siły Powietrzne

Formacja

PSP we Francji

Rodzaj wojsk

lotnictwo

Klucz Frontowy Nr 2 (Pe) – polska jednostka lotnicza utworzona w marcu 1940 w jako jednostka Polskich Sił Powietrznych we Francji.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Jednostka została przydzielona do francuskiej Groupe de Chasse II/6 (Grupy Myśliwskiej II/6) w Vouarces i wyposażona w samoloty Morane MS.406. 11 maja oddział przeniesiono na lotnisko Maubeuge, skąd brał udział w operacjach osłony bombowców. Na następnym lotnisku w Vertaine klucz był silnie bombardowany na skutek czego utracił część sprzętu latającego a także poniósł straty w personelu naziemnym (zginął m.in. sierż. Józef Żak - szef mechaników). 13 czerwca klucz przeniesiono do Auxerre, a tydzień później piloci wyjechali do Tuluzy celem otrzymania nowych samolotów Dewoitine D.520, jednak już w nocy 23 czerwca otrzymali rozkaz udania się do Oranu gdzie jednostkę rozformowano.

W trakcie całej kampanii jednostka uzyskała 1 1/2 zwycięstwa nie ponosząc żadnych strat w powietrzu.

Piloci jednostki[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]