Kniazie (wieś)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kniazie
wieś
Ilustracja
Cerkiew św. Paraskewy w ruinie
Państwo

 Polska

Województwo

 lubelskie

Powiat

tomaszowski

Gmina

Lubycza Królewska

Liczba ludności (2021)

68[2][3]

Strefa numeracyjna

84

Kod pocztowy

22-680[4]

Tablice rejestracyjne

LTM

SIMC

0892850[5]

Położenie na mapie gminy Lubycza Królewska
Mapa konturowa gminy Lubycza Królewska, po lewej znajduje się punkt z opisem „Kniazie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko prawej krawiędzi na dole znajduje się punkt z opisem „Kniazie”
Położenie na mapie województwa lubelskiego
Mapa konturowa województwa lubelskiego, blisko dolnej krawiędzi po prawej znajduje się punkt z opisem „Kniazie”
Położenie na mapie powiatu tomaszowskiego
Mapa konturowa powiatu tomaszowskiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Kniazie”
Ziemia50°20′17″N 23°29′34″E/50,338056 23,492778[1]

Kniazie (dawniej Lubycza-Kniazie) – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie tomaszowskim, w gminie Lubycza Królewska[5][6].

W II Rzeczypospolitej wieś w powiecie rawskim w woj. lwowskim. Była to wówczas duża wieś, licząca ponad 2 tysiące mieszkańców, w większości Ukraińców.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa zamojskiego.

Wieś jest sołectwem w gminie Lubycza Królewska[7]. Według Narodowego Spisu Powszechnego z roku 2011 wieś liczyła 69 mieszkańców[8].

W czasie II wojny światowej 4 października 1942 r. miała miejsce krwawa pacyfikacja Lubyczy-Kniazie, Lubyczy Królewskiej, Szalenika, Żyłki, przeprowadzona przez niemieckich okupantów. Niemcy zamordowali wtedy około 53 niewinnych cywilów. Pretekstem było fałszywe oskarżenie ludności cywilnej przez wachmanów z załogi niemieckiego obozu zagłady SS-Sonderkommando Belzec w Bełżcu, pilnujących koni komendanta obozu SS-Hauptsturmführera Gotlieba Heringa – o podpalenie stajni z 3 końmi. Sprawcami podpalenia byli sami pijani wachmani z obozu zagłady. Zemsta (oparta na fałszywych oskarżeniach wachmanów) komendanta niemieckiego obozu zagłady w Bełżcu Gotlieba Heringa, na ludności cywilnej, była krwawa. Wyruszył on na czele około 100 niemieckich strażników i wachmanów z obozu aby mordować okoliczną ludność cywilną[9]. W Lubyczy-Kniazie Niemcy zastrzelili wtedy 22 ludzi[10]. Ofiary pochowano m.in. na cmentarzu w Lubyczy-Kniazie[11].

W 1944 nacjonaliści ukraińscy z OUN-UPA zamordowali tutaj w różnych okolicznościach 60 Polaków[12].

Wierni Kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii Matki Bożej Różańcowej w Lubyczy Królewskiej[13].

Zabytki[edytuj | edytuj kod]

Według rejestru zabytków NID[14] na listę zabytków wpisany jest:

  • cmentarz greckokatolicki „Stary”, XVIII/XIX, nr rej.: A/837 z 21.12.2007

Inne obiekty o znaczeniu historycznym:

  • ruiny murowanej cerkwi z 1806, zniszczonej w 1944 w wyniku działań wojennych. Przed II wojną światową do cerkwi należało 5500 wiernych[15]. W chwili obecnej ruiny niszczeją i zarastają. W cerkwi powstały niektóre zdjęcia do filmu "Zimna Wojna" Pawła Pawlikowskiego.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 54758
  2. Wieś Kniazie w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2023-10-28], liczba ludności w oparciu o dane GUS.
  3. NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2023-10-28].
  4. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 489 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  5. a b GUS. Wyszukiwarka TERYT
  6. Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  7. Strona gminy, sołectwa
  8. GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
  9. Peter 2019 ↓, s. 135-137.
  10. Peter 2019 ↓, s. 137.
  11. Gmina Lubycza Królewska. lubyczaczyta.pl. [dostęp 2020-01-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-01-14)].
  12. Szczepan Siekierka, Henryk Komański, Krzysztof Bulzacki, Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na Polakach w województwie lwowskim 1939–1947, Wrocław: Stowarzyszenie Upamiętnienia Ofiar Zbrodni Ukraińskich Nacjonalistów, 2006, s. 762, ISBN 83-85865-17-9, OCLC 77512897.
  13. Opis parafii na stronie diecezji
  14. NID: Rejestr zabytków nieruchomych, województwo lubelskie. [dostęp 2016-01-01].
  15. Podkarpackie. Przewodnik + atlas.. Warszawa: DEMART, 2012, s. 74-75, seria: Polska Niezwykła. ISBN 978-83-7427-736-5.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]