
Kołacin (województwo łódzkie)
Artykuł |
51°51′26″N 19°49′08″E |
---|---|
- błąd |
38 m |
WD |
51°51'7"N, 19°49'28"E |
- błąd |
2008 m |
Odległość |
9 m |
wieś | |
![]() Budynek straży pożarnej w Kołacinie | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Sołectwo |
Kołacin |
Liczba ludności (2014) |
404[1] |
Strefa numeracyjna |
46 |
Kod pocztowy |
95-061[2] |
Tablice rejestracyjne |
EBR |
SIMC |
0726866[3] |
Położenie na mapie gminy Dmosin ![]() | |
Położenie na mapie Polski ![]() | |
Położenie na mapie województwa łódzkiego ![]() | |
Położenie na mapie powiatu brzezińskiego ![]() | |
![]() |
Kołacin – wieś sołecka w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie brzezińskim, w gminie Dmosin. W 2014 miejscowość zamieszkiwały 404 osoby[1].
Położenie[edytuj | edytuj kod]
Wieś Kołacin według regionalizacji fizycznogeograficznej Jerzego Kondrackiego leży na obszarze megaregionu Pozaalpejska Europa Środkowa, prowincji Nizina Środkowoeuropejska, podprowincji Niziny Środkowopolskie, makroregionu Wzniesienia Południowomazowieckie, mezoregionu Wzniesienia Łódzkie[4][a]. Mezoregion ten zaliczany jest do typu wysoczyzn staroglacjalnych (bezjeziornych)[5][6].
Zgodnie z ewidencją gruntów i budynków Kołacin podzielony został na dwa obręby ewidencyjne – Kołacin i Kołacin PGR. Obręb Kołacin graniczy z obrębami: Jasień, Mroga Dolna i Szymaniszki na południu, Syberia i Bielanki na zachodzie, Koziołki na północy, Kołacinek, Kobylin i Kołacin PGR na wschodzie. Obręb Kołacin PGR jest mniejszy powierzchniowo i graniczy z obrębami: Kołacin na północy, zachodzie i południowym zachodzie, Jasień na południowym wschodzie i Kobylin na wschodzie[7][b].
Będąca siedzibą władz gminy miejscowość Dmosin położona jest w odległości około 7,5 km na północny zachód w linii prostej. Najbliższym miastem w linii prostej są Brzeziny, oddalone o około 8 km na południowy zachód[8].
Historia[edytuj | edytuj kod]
Wieś szlachecka Kołacin Wielki położona była w drugiej połowie XVI wieku w powiecie rawskim ziemi rawskiej województwa rawskiego[9].
W Słowniku Geograficznym Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich tom IV strona 269, z roku 1883 możemy przeczytać:
- Kołacin (Kołaczyn), wieś, folwark i osada młynarska nad rzeką Mrożycą, powiat brzeziński, gmina Mroga Dolna, parafia Kołacinek; leży przy drodze bitej z Brzezin na Łyszkowice do Łowicza. W 1827 r. Było tu 33 domy, 238 mieszkańców [...].
8 września 1939 wkraczający do wsi żołnierze Wehrmachtu spalili 14 gospodarstw. Zastrzelili Józefa Kołtuniaka. Wcześniej udało się przekonać Niemców, że most spalili polscy żołnierze a nie mieszkańcy wsi, uniknięto tym samym rozstrzelania mężczyzn zgromadzonych w tym celu przez hitlerowców[10].
Administracja[edytuj | edytuj kod]
W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Kołacin. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa skierniewickiego.
Gospodarka[edytuj | edytuj kod]
We wsi działa m.in. piekarnia, a także zakład młynarski[1].
Oświata[edytuj | edytuj kod]
We wsi funkcjonuje szkoła podstawowa. Oprócz jednostki w Kołacinie w jej skład wchodzi również filia w Woli Cyrusowej. Do szkoły (łącznie z filią) uczęszczają uczniowie z pięciu miejscowości – Kołacina, Kołacinka, Koziołków, Woli Cyrusowej i Woli Cyrusowej-Kolonii. Jednostka w Kołacinie mieści się w jednym budynku, z siedmioma izbami lekcyjnymi, świetlicą, biblioteką, stołówką i salą gimnastyczną. W budynku w Woli Cyrusowej mieszczą dwie izby lekcyjne, a zajęcia prowadzone są w klasach łączonych[11].
Zabytki[edytuj | edytuj kod]
Według rejestru zabytków Narodowego Instytutu Dziedzictwa[12] na listę zabytków wpisane są obiekty:
- zespół dworski, 2 poł. XIX w. – XX w.:
- dwór, nr rej.: 607 z 28.07.1983
- park, nr rej.: 485 z 16.09.1978
Turystyka[edytuj | edytuj kod]
Przez miejscowość przebiega „Szlak Wytchnienia”, utworzony w ramach projektu „Muzeum w przestrzeni-wielokulturowe korzenie regionu łódzkiego” i obejmujący najatrakcyjniejsze przyrodniczo obiekty gmin Dmosin, Koluszki, Jeżów i Rogów. W Kołacinie są to młyn na Mrodze, dawny zajazd pocztowy i założenia dworskie. Te same trzy elementy współtworzą również „Szlak Zadumy”, prezentujący dziedzictwo kulturowe regionu. Same młyn i zajazd są obiektami „Szlaku Łaknienia”, skupiającego walory kulinarne ziemi łódzkiej[1].
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Studium uwarunkowań i kierunków zagopodarowania przestrzennego Gminy Dmosin. 2017. [dostęp 2018-08-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-08-14)]. (pol.).
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 491 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
- ↑ Rejestr TERYT. Przeglądanie. Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2018-08-14]. (pol.).
- ↑ Centralna Baza Danych Geologicznych. Państwowy Instytut Geologiczny. [dostęp 2018-08-14]. (pol.).
- ↑ Jerzy Kondracki: Geografia regionalna Polski. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2014, s. 46. ISBN 978-83-01-16022-7.
- ↑ Jerzy Kondracki, Andrzej Richling. Regiony fizycznogeograficzne, skala 1:1 500 000. Warszawa: Główny Geodeta Kraju, 1994.
- ↑ Geoportal Polskiej Infrastruktury Informacji Przestrzennej. Główny Urząd Geodezji i Kartografii. [dostęp 2018-08-14].
- ↑ Kołacin. Google Maps. [dostęp 2018-08-14]. (pol.).
- ↑ Corona Regni Poloniae. Mapa w skali 1:250 000, Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla Polskiej Akademii Nauk i Pracownia Geoinformacji Historycznej Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
- ↑ Józef Fajkowski, Jan Religa: Zbrodnie hitlerowskie na wsi polskiej 1939-1945. Warszawa: Wydawnictwo Książka i Wiedza, 1981, s. 370
- ↑ Statut Szkoły Podstawowej w Kołacinie, Szkoła Podstawowa w Kołacinie, 2014 [dostęp 2018-08-14] .
- ↑ NID: Rejestr zabytków nieruchomych, województwo łódzkie. [dostęp 2008-09-17].