Kościół Świętego Krzyża w Kielcach

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kościół Świętego Krzyża w Kielcach
A.323 z dnia 15.07.1976 r.[1]

– kościół par. pw. Podwyższenia Krzyża, 1903-13, – ogrodzenie od strony ulicy, 1913, nr rej.: j.w.

Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 świętokrzyskie

Miejscowość

Kielce

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Parafia

Parafia Świętego Krzyża w Kielcach ul. 1 Maja 57

Położenie na mapie Kielc
Mapa konturowa Kielc, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Kościół Świętego Krzyża w Kielcach”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum po prawej na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół Świętego Krzyża w Kielcach”
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego
Mapa konturowa województwa świętokrzyskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kościół Świętego Krzyża w Kielcach”
Ziemia50°52′37″N 20°37′23″E/50,876944 20,623056

Kościół Św. Krzyża w Kielcach – kościół w diecezji kieleckiej zbudowany w stylu neogotyckim w latach 1903–1913[1] i następnie wykańczany w latach kolejnych. Kościół parafialny parafii Świętego Krzyża w Kielcach.

Historia (kalendarium)[edytuj | edytuj kod]

Historia kościoła Św. Krzyża w Kielcach

  • 1902: ks. bp ordynariusz Tomasz Kuliński ustanawia miejsce kościoła, przekazując 7 tys. rubli.
  • 1903: wykupienie placu pod budowę.
  • 1904: zaprojektowanie kościoła przez inż. Stanisława Szpakowskiego.
  • 1904: początek budowy rozpoczętej przez przedsiębiorstwo Ludwika Klimy. Pracami kierował jako przedstawiciel Kurii ks. proboszcz E. Taylot.
  • 1907–1910: przerwa w budowie po śmierci ks. bpa Tomasza Kulińskiego.
  • 1910: nowy ks. bp ordynariusz Augustyn Łosiński upoważnia do kierowania pracami budowlanymi ks. prof. Obuchowicza, a potem ks. Rafała Rączkę kanonika – wtedy kolejarze ufundowali ołtarz Matki Boskiej. Dotychczas wierni należeli do parafii katedralnej.
  • 13 czerwca 1913: ks. bp ordynariusz Augustyn Łosiński tworzy tu nową parafię Świętego Krzyża z pierwszym proboszczem ks. Stanisławem Zapałowskim.
  • od 1914: przerwa w budowie z powodu I wojny światowej, ustanowienie nowego proboszcza ks. Antoniego Bożka.
  • 1916: ustawienie stacji drogi krzyżowej.
  • 25 lutego 1918: przekazanie kościoła i parafii księżom Salezjanom.
  • 9 grudnia 1919: zatwierdzenie przez Stolicę Apostolską powyższego przekazania na wieczne czasy księżom Salezjanom.
  • 1925: zakończenie budowy poprzecznych ramion kościoła.
  • 1931: wybudowanie wieży oraz wstawienie między wieżami golgoty oraz figur 12 Apostołów wykonanych z piaskowca szydłowieckiego, zakupiono dzwony.
  • 1931–1933: przerwa w budowie z powodu kryzysu gospodarczego w Polsce. Pomimo kryzysu w pracowni stolarskiej księży Salezjanów wykonano dwa konfesjonały i ławki.
  • 1933–1939: budowa: schodów wejściowych, neogotyckiego ołtarza Serca Jezusowego, portali, wykonano witraże.
  • 1939–1945: przerwa w budowie z powodu II wojny światowej.
  • po 1945: budowa i wykonanie drzwi w kruchcie, ułożenie posadzki, uruchomienie centralnego ogrzewania, zakupiono nowe organy, budowa ołtarza głównego i balustrady.
  • 15 września 1963: w 50. rocznicę erekcji parafii Św. Krzyża nadanie drugiego tytułu – NMP Wspomożycielki Wiernych (Maryi Wspomożycielki). Konsekratorem był ks. bp. dr Jan Jaroszewicz

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Rejestr zabytków nieruchomych – województwo świętokrzyskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023, s. 16 [dostęp 2015-10-27].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]