Kościół Świętej Cecylii w Kolonii
50°56′05″N 6°57′06″E/50,934722 6,951667
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Wyznanie | |
| Wezwanie | |
| Historia | |
| Data budowy | |
| Dane świątyni | |
| Styl | |
Położenie na mapie Kolonii  | |
Położenie na mapie Niemiec  | |
Położenie na mapie Nadrenii Północnej-Westfalii  | |
| 50°56′05″N 6°57′06″E/50,934722 6,951667
| |
Kościół Świętej Cecylii w Kolonii (niem. Saint Cäcilien Kirche) – jeden z dwunastu romańskich kościołów na terenie Starego Miasta w Kolonii nad Renem.
Świątynia datowana jest na lata 1130–60[1]. Obecnie (2012) patronat nad kościołem sprawuje Fundacja Romańskich Kościołów w Kolonii (Förderverein Romanische Kirchen Köln e. V.). Od 1956 roku w gmachu świątyni mieści się Muzeum Alexandra Schnütgena, będące w posiadaniu bogatej kolekcji sztuki średniowiecza[2]. Wraz z sąsiadującym obok gotyckim kościołem św. Piotra świątynia tworzy jedyną zachowaną do dziś w Kolonii grupę obiektów sakralnych.
Historia[edytuj | edytuj kod]
W czasach rzymskich w miejscu obecnego gmachu znajdowały się termy z basenem[3]. Historia kościoła św. Cecylii sięga IX wieku, kiedy to za panowania arcybiskupa Williberta (870–888) powstał dom dla kobiet o tym samym wezwaniu. Z dokumentacji tegoż domu z 965 roku, wiadomo, że arcybiskup koloński Bruno podarował 50 funtów w srebrze na zbudowanie tu kościoła.
Do 1475 roku kościół stanowił część klasztoru augustianek. Pamiątką z tego klasztoru jest znajdujący się obecnie w Muzeum Kolumby obraz przypisywany warsztatowi Stephana Lochnera Madonna z Dzieciątkiem.
Obecny romański kościół powstał do lat 60. XII stulecia. Kościół kilkakrotnie przekształcano, w XVI i XIX wieku. Po zawierusze rewolucji francuskiej świątynia pełniła funkcję kaplicy szpitalnej. Szpital ten istniał do ostatniej wojny.
Obecnie na jego miejscu znajduje się wybudowany w latach 2005–2010 nowoczesny gmach mieszczący oprócz części Muzeum Schnütgena także Rautenstrauch-Joest-Museum. Pomimo adaptacji kościoła na muzeum, w główne święta kościelne oraz w dniu patronki odbywają się tu nabożeństwa.
Architektura i wystrój wnętrza[edytuj | edytuj kod]
Kościół jest trójnawową bazyliką z wydzielonym prezbiterium zamkniętym od wschodu absydą. Nawa południowa jest również zamknięta absydą.
Od strony północnej do prezbiterium przylega prostokątna dwuprzęsłowa zakrystia wzniesiona w 1479 roku. Od strony zachodniej znajduje się empora i poniżej jej krypta.
Wnętrze nakryte jest sklepieniem krzyżowo-kolebkowym. Z pierwotnego wystroju zachował się tympanon datowany na 1160 roku, którego wierna kopia została wmurowana w portal północny. Na tympanonie ukazany jest Chrystus z zamkniętą księgą w ręku w asyście anioła oraz świętej Cecylii i brata zakonnego Tibertiusa.
W prezbiterium zachowały się fragmenty późnoromańskich malowideł ściennych.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Walter Geis: Westfassade St. Cäcilien. w: Förderverein Romanische Kirchen Köln e. V. (Hrsg.): Colonia Romanica. Nr. VIII, Köln 1993, ISSN 0930-8555, s. 121.
- ↑ Museum Schnütgen: Das neue Museum Schnütgen. www.museenkoeln.de. [dostęp 2012-01-23]. (niem.).
- ↑ Wietzorek, Paul. Das Historische Köln. Michael Imhof Verlag, 2006. s. 151.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Heinz Firmenich, St. Peter und St. Cäcilien in Köln, Köln 1976
- Irene Gückel, Das Kloster Maria zum Weiher vor Köln (1198–1474) und sein Fortleben in St. Cäcilien bis zur Säkularisation, Köln 1976
- Sabine Czymmek, Die Kölner romanischen Kirchen, Schatzkunst, t. 1, Köln 2008 (Colonia Romanica, Jahrbuch des Fördervereins Romanische Kirchen Köln e. V., XXII, 2007), s. 123–128
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Museum Schnütgen: Zur Geschichte des Ortes St. Cäcilien. www.museenkoeln.de. [dostęp 2012-01-23]. (niem.). (O kościele na oficjalnej stronie Muzeum Alexandra Schnütgena)