Kościół Świętej Trójcy w Czernawczycach

Kościół Św. Trójcy w Czernawczycach
	112Г000122
	kościół parafialny
	; Kościół Świętej Trójcy (2008)
Państwo	Białoruś
Miejscowość	Czernawczyce
Wyznanie	katolickie
Kościół	Kościół łaciński
parafia	Św. Trójcy w Czernawczycach
Wezwanie	Święta Trójca
Historia
Data rozpoczęcia budowy	1583
Data zakończenia budowy	1585
Data poświęcenia	1584
Dane świątyni
Liczba naw	1
	Położenie na mapie obwodu brzeskiego Kościół Św. Trójcy w Czernawczycach
	Położenie na mapie Białorusi Kościół Św. Trójcy w Czernawczycach
	52°13′04″N 23°44′28″E/52,217778 23,741111
	Multimedia w Wikimedia Commons

Kościół Świętej Trójcy w Czernawczycach – gotycko-renesansowy rzymskokatolicki kościół murowany z XVI wieku znajdujący się w Czernawczycach na Białorusi. Jest świątynią parafialną na terenie dekanatu Brześć w diecezji pińskiej.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Kościół zbudowany na miejscu pierwotnego kościoła fundacji Iliniczów. W latach 1583–1585 wzniesiony dzięki Mikołajowi Krzysztofowi Radziwiłłowi „Sierotce”. Przebudowany w XVII wieku. W ramach represji po powstaniu styczniowym kościół został zabrany katolikom i oddany prawosławnym (1867^[1]). Nie zmieniono jednak wtedy wystroju świątyni. Podczas I wojny światowej, w związku z natarciem na froncie w 1914 r., duchowny Cerkwi prawosławnej wywiózł w głąb Rosji znajdujący się w kościele cudowny obraz Matki Boskiej Czernawczyckiej, wiele innych przedmiotów kultu oraz pięć dzwonów. Mimo petycji do cara Mikołaja II wierni nie odzyskali obrazu, który zaginął w okresie rewolucji październikowej^[2]^[3]. W okresie międzywojennym kościół odzyskali katolicy. W czasach ZSRR był jedyną czynną świątynią katolicką w rejonie Brześcia^[4]. Obecnie kościół jest ośrodkiem życia nie tylko religijnego, ale społecznego i kulturalnego mieszkających w okolicy Polaków.

Opis[edytuj | edytuj kod]

Świątynia znajduje się w samym sercu miejscowości przy zakręcie szosy Brześć – Kamieniec. Wraz z czworoboczną trzypiętrową dzwonnicą na wysokim cokole dominuje nad niską zabudową wsi. Architektura dzwonnicy przypomina basztę zamkową w Nieświeżu, zbudowaną również w końcu XVI wieku^[5].

Kościół jednonawowy, bez kopuły, posiada krótki i wąski transept, półkoliście zamknięte prezbiterium oraz dwie niskie absydy (zakrystie). Przy południowej ścianie prezbiterium wzniesiono niedużą okrągłą wieżę z krętymi schodami wewnątrz. Artystyczną ekspresję uzyskano dzięki połączeniu dużych płaszczyzn z niewielką liczbą detali architektonicznych. Absydy i boczne elewacje, podobnie jak solidne mury z przyporami oraz wąskie, wydłużone okna, zdradzają wpływy gotyku. Stromy, dwuspadowy dach jest również charakterystyczny dla tego stylu architektonicznego.

Fasadę wieńczy trójkątny fronton z prostokątnymi i okrągłymi blendami. Przed wejściem znajduje się nieduża kruchta.

We wnętrzu świątyni umieszczono sklepienie pokryte renesansowymi stiukami oraz trzy drewniane polichromowane rzeźby z XVIII wieku.

Kościół wpisany na listę dziedzictwa kulturowego i historycznego Białorusi (112Г000122).