Kościół Świętej Trójcy w Rodatyczach
| |||||||||
| Państwo | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość | |||||||||
| Wyznanie | |||||||||
| Kościół | |||||||||
| Wezwanie | |||||||||
| |||||||||
| |||||||||
Kościół Świętej Trójcy w Rodatyczach – eklektyczna świątynia katolicka mieszcząca się w Rodatyczach, zbudowana w latach 1897–1898 wg projektu Alfreda Kamieniobrodzkiego. Obecnie obiekt jest w stanie ruiny.
Data założenia pierwotnej parafii rodatyckiej i wybudowania pierwszego kościoła nie jest znana, ale z pewnością miało to miejsce przed 1449. Kościół został spalony, a następnie odbudowany z drewna w 1689[1]. Po rozbiorach właścicielem dóbr był rząd austriacki[2]. W 1817 świątynię zamknięto i opieczętowano, a w tym samym czasie wzniesiono nowy drewniany kościół oraz dzwonnicę[1].
Z czasem kościół niszczał i stał się zbyt mały, aby pomieścić wszystkich wiernych. W 1895 na prośbę ówczesnego proboszcza ks. Antoniego Sylwestra, przełożona sióstr Opatrzności Antonina Mirska postanowiła ufundować murowany kościół oraz jego wyposażenie[1]. Kościół był budowany w latach 1897–1898 według projektu lwowskiego architekta Alfreda Kamieniobrodzkiego[2][1]. Mirska zakupiła organy u Jana Śliwińskiego. W latach 1903–1904 malowano wnętrza. Budynek został ukończony ok. 1905. W 1919 zamówiono nowe piszczałki u braci Rieger z Karniowa. W 1937 założono w kościele światło elektryczne. Parafia należała do dekanatu gródeckiego. W 1945 parafian przesiedlono do Piotrówki na Śląśku Opolskim[1], a kościół zamknięto[2]. Do Piotrówki zabrano także część ruchomości z kościoła. Część, którą wywieziono do Ciepłowodów zaginęła[1].
W latach 1952–1956 w budynku tym mieściły się kolejno magazyn zboża i chemikaliów oraz klub kulturalny. Obecnie kościół jest opuszczony i coraz bardziej popada w ruinę. Brakuje dachów, są znaczne ubytki tynków i ścian. Malowidła ścienne zachowały się jedynie śladowo[1].
Kościół ma formę trójnawowej bazyliki z półkoliście zamkniętym prezbiterium[2] (apsydą)[1]. Budowla reprezentuje eklektyzm[2] – jest to styl neoromański z domieszkami neogotyckimi i nowożytnymi[1]. We wnętrzu kościoła znajdują się sklepienia krzyżowe[2], a w apsydzie – sklepienie lunetowe. Od frontu do korpusu przylega wieża zbudowana na planie przybliżonego kwadratu[1], a po bokach wieży znajdują się dwie cylindryczne wieżyczki[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Katarzyna Brzezina, Kościół parafialny p.w. Świętej Trójcy w Rodatyczach, [w:] Jan Ostrowski (red.), Materiały do dziejów sztuki sakralnej na ziemiach wschodnich dawnej Rzeczypospolitej. Część I. Kościoły i klasztory rzymskokatolickie dawnego województwa ruskiego. Tom 8, Kraków: Międzynarodowe Centrum Kultury w Krakowie, 2000, ISBN 83-85739-77-7.
- Grzegorz Rąkowski, Przewodnik po Ukrainie Zachodniej. Część III. Ziemia lwowska, Pruszków: Oficyna Wydawnicza Rewasz, 2007, ISBN 978-83-89188-66-3.