Kościół Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Świerżach

Kościół Świętych Apostołów Piotra i Pawła

A/984 z dnia 30.10.2009
kościół parafialny
widok od frontu
Państwo	Polska
Województwo	lubelskie
Miejscowość	Świerże
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
parafia	św. Apostołów Piotra i Pawła
Wezwanie	Świętych Apostołów Piotra i Pawła
Wspomnienie liturgiczne	Świętych Apostołów Piotra i Pawła
Historia Data rozpoczęcia budowy 1907 Data zakończenia budowy 1909 Aktualne przeznaczenie świątynia katolicka Fundator Maria z Jełowickich Orsetti
Dane świątyni Styl neogotyk Świątynia • materiał bud. • cegła Wieża kościelna • liczba wież 1 Ołtarz • liczba ołtarzy 3 Liczba naw 1
Położenie na mapie gminy Dorohusk Kościół Świętych Apostołów Piotra i Pawła
Położenie na mapie Polski Kościół Świętych Apostołów Piotra i Pawła
Położenie na mapie województwa lubelskiego Kościół Świętych Apostołów Piotra i Pawła
Położenie na mapie powiatu chełmskiego Kościół Świętych Apostołów Piotra i Pawła
51°13′22,00″N 23°44′22,02″E

Kościół Świętych Apostołów Piotra i Pawła – rzymskokatolicki kościół parafialny należący do dekanatu Chełm – Wschód archidiecezji lubelskiej.

Jest to neogotycka świątynia zaprojektowana przez architekta Józefa Piusa Dziekońskiego. Fundatorką kościoła była Maria z Jełowickich Orsetii, właścicielka dóbr świerżowskich. Budowa trwała w latach 1907-1909.

Świątynia przetrwała I wojnę światową bez większych uszkodzeń. Jednakże ciągle była narażona na wylewy rzeki Bug. Dlatego wybudowano tamę odgradzającą kościół od rzeki. Po niewielkich uszkodzeniach z okresu II wojny światowej budowla została szybko wyremontowana.

Jest to kościół orientowany, murowany, wybudowany z cegły i otynkowany na biały kolor, został zaplanowany na rzucie wydłużonego prostokąta. Składa się z trójnawowej, frontowej wieży, halowego korpusu, prostokątnego prezbiterium zamkniętego trójbocznie oraz dwóch dobudowanych do jego boków, prostokątnych, dwukondygnacyjnych budyneczków, mieszczących w dolnej kondygnacji zakrystie, a w górnej kondygnacji loże.

Wyposażenie świątyni reprezentuje głównie styl neogotycki. Do niego należą ołtarze, ambona i konfesjonały. Ze starszego wyposażenia możemy wyróżnić m.in. szafę gdańską z XVIII wieku, późnobarokową rzeźbę Chrystusa Zmartwychwstałego, dwa krucyfiksy z XVII wieku, jeden krucyfiks w stylu barokowym i jeden w stylu barokowo-ludowym oraz pacyfikał w stylu regencji ozdobiony rzeźbami czterech ewangelistów.