Przejdź do zawartości

Kościół św. Antoniego Padewskiego w Ligocie Górnej

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kościół św. Antoniego Padewskiego w Ligocie Górnej
Kostel svatého Antonína Paduánského
Zabytek: nr rej. 45430/8-727 z dnia 3 maja 1958[1]
kościół filialny
Ilustracja
Kościół św. Antoniego Padewskiego
Państwo

 Czechy

Kraj

 morawsko-śląski

Miejscowość

Ligota Górna

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Parafia

św. Jerzego w Dobrej

Położenie na mapie Czech
Mapa konturowa Czech, blisko prawej krawiędzi znajduje się punkt z opisem „Category:Church of Saint Anthony of Padua (Malá Prašivá)”
Położenie na mapie kraju morawsko-śląskiego
Mapa konturowa kraju morawsko-śląskiego, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Category:Church of Saint Anthony of Padua (Malá Prašivá)”
Ziemia49°38′12,3″N 18°28′57,4″E/49,636750 18,482611

Kościół pod wezwaniem św. Antoniego Padewskiego w Ligocie Górnejzabytkowy, drewniany kościół w Ligocie Górnej, na górze Mała Praszywa w Beskidzie Morawsko-Śląskim, w Czechach (w historycznym regionie Śląska Cieszyńskiego). Jest kościołem filialnym parafii św. Jerzego w Dobrej.

Kościół wybudowany został w 1640 z fundacji hrabiego Jerzego z Oppersdorfu, właściciela frydeckiego państwa stanowego, według legendy w podzięce za uratowanie życia podczas polowania. Służący hrabiego miał w ostatniej chwili zastrzelić szarżującego na swego pana rannego jelenia. Pierwsza msza miała miejsce 5 sierpnia 1640 roku. Pomimo tego, że kościół znajdował się na terytorium parafii w Dobrej, pierwotnie podlegał parafii we Frydku. Początkowo był również pod wezwaniem św. Ignacego Loyoli, lecz zmieniło się to po rozpoczęciu budowy kościoła pod tym wyzwaniem w 1673 na wzgórzu Borowa w Malenowicach przez syna Jerzego, Franciszka Euzebiusza. Z kościoła w Dobrej przeniesiono słynący łaskami obraz św. Antoniego Padewskiego, który stał się nowym patronem świątyni. Odtąd kościół ten gościł popularne wśród mieszkańców Śląska Cieszyńskiego odpusty parafialne, odbywające się w pierwsze niedziele po św. Antonim (13 czerwca)[2]. W 1753 i 1769 kościół obito gontem. W 1779 rozbudowano go o zakrystię i emporę. W 1860 nad świątynią dobudowano wieżyczkę z sygnaturką. Podczas II wojny światowej w maju 1945 kościół ucierpiał w wyniku wybuchu granatu, lecz został w krótkim czasie odremontowany.

Nawa wykonana jest z grubych belek jodłowych (jodła - miejsc. gwarowo jedla, stąd lokalne, żartobliwe powiedzonko, jakoby ...na Praszywej kościół zjedli). Przylega do niej trójbocznie zamknięte prezbiterium z zakrystią. Przykrywają je dachy z osobnymi kalenicami, a całość, wraz ze ścianami, obita jest gontem. Wystrój kościoła jest skromny, wyróżnia się cudowny obraz św. Antoniego. Ambona pochodzi z 1794 r., a organy z 1801.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Národní památkový ústav: Ústřední seznam kulturních památek České republiky. Nemovité památky. [dostęp 2015-04-04]. (cz.).
  2. Piotr Nowicki: Beskid Śląsko-Morawski..., s. 250

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Irena Adamczyk, Ewa Janoszek, Mariusz Makowski, Jaromír Polášek, Janusz Spyra, Henryk Wawreczka: Dřevěné kostely a kaple v Beskydech a okolí. Drewniane kościoły i kaplice w Beskidach i okolicy.. Český Těšín: Wart, 2009, s. 281. ISBN 978-80-254-5500-5. (pol. • cz.).
  • Piotr Nowicki: Beskid Śląsko-Morawski. Warszawa: PTTK "Kraj", 1997, s. 250. ISBN 83-7005-387-4.