Kościół św. Augustyna we Wrocławiu

Kościół św. Augustyna
we Wrocławiu
	353/Wm z dnia 4.08.1977; A/1410/566/Wm z 02.08.1996 (dom zakonny kapucynów, ogrodzenie)
	kościół parafialny
	; Widok z północnego zachodu
Państwo	Polska
Województwo	dolnośląskie
Miejscowość	Wrocław
Adres	Sudecka 86-88
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
Parafia	św. Augustyna we Wrocławiu
Wezwanie	św. Augustyna
Historia
Data zakończenia budowy	1909
Aktualne przeznaczenie	archidiecezja wrocławska
Data zniszczenia	1945
Data odbudowy	1949
Poprzednie wyznanie	luteranizm
Dane świątyni
Styl	historyzm
Architekt	Alfred Böttcher, Richard Gaze
Świątynia; • materiał bud.	; • kamień, cegła
Wieża kościelna; • liczba wież; • wysokość wież	; 1; 78 m
Organy; • liczba głosów	; 48
	Położenie na mapie Wrocławia Kościół św. Augustyna
	Położenie na mapie Polski Kościół św. Augustyna
	Położenie na mapie województwa dolnośląskiego Kościół św. Augustyna
	51°05′15,0″N 17°01′04,5″E/51,087500 17,017917
	Multimedia w Wikimedia Commons

Kościół św. Augustyna – poewangelicki kościół katolicki przy ul. Sudeckiej we Wrocławiu. Jego patronem jest Augustyn z Hippony; do 1945 wezwanie to nosił inny kościół na wrocławskim Borku, przy Kleinburgstraße (ul. Januszowickiej), który został zrównany z ziemią w czasie natarcia Armii Czerwonej na Festung Breslau pod koniec II wojny światowej.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Świątynia przy ul. Sudeckiej, zaprojektowana przez architektów Alfreda Böttchera i Richarda Gaze i zbudowana w 1909 przedstawia kompozycję elementów różnych stylów architektonicznych charakterystyczną dla schyłku historyzmu w architekturze. Konstrukcję budynku zaprojektowano na planie krzyża greckiego: na skrzyżowaniu nawy głównej i transeptu wznosi się 78-metrowa wieża. Ma ona trzy kondygnacje: pierwszą i drugą wieńczą po cztery narożne wieżyczki, kondygnacja trzecia nakryta jest wysokim ostrosłupowym hełmem z blachy miedzianej, którego pomniejszone kopie wieńczą wszystkie osiem wieżyczek narożnych. Ściany zewnętrzne kościoła oblicowane są bogato rzeźbionym kamieniem ciosowym.

Ambonę zaprojektował Theodor von Gosen, profesor rzeźby Państwowej Akademii Sztuki i Rzemiosła Artystycznego we Wrocławiu.

Kościół przez pierwsze niespełna 40 lat swego istnienia miał za patrona św. Jana i należał do parafii ewangelickiej (śląski ewangelicki Kościół unijny). Działania wojenne w roku 1945 spowodowały uszkodzenia szacowane na 45%; taki rozmiar zniszczeń budynku był w ówczesnym Wrocławiu uznawany za zdatny do odbudowy. W 1948 katolicy odkupili go od ewangelików. Odbudowa trwała do jesieni 1949. 4 września tego roku ksiądz infułat Karol Milik mógł dokonać poświęcenia pod nowym patronem. Dziesięć lat później zakończono odbudowę znacznie bardziej zniszczonej (ok. 80%) plebanii przy tym kościele.

Wyposażenie[edytuj | edytuj kod]

W kościele znajduje się obraz Matki Bożej Pocieszenia z Hodowicy koronowany w 1932 r. przywieziony w XIX wieku z Moraw do parafii Hodowica koło Lwowa do tamtejszego unikatowego rokokowego kościoła Wszystkich Świętych z XVIII w. (obecnie w ruinie) projektu Bernarda Meretyna. Po II wojnie światowej uratowany przez Polaków z Kresowej pożogi, szczęśliwie znalazł się w kościele św. Augustyna.

Na wyposażeniu kościoła są także 48-głosowe organy o trakturze elektro-pneumatycznej, zbudowane przez wrocławskiego organmistrza Józefa Cynara.