Kościół św. Bartłomieja Apostoła w Bieruniu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kościół św. Bartłomieja Apostoła
w Bieruniu
nr rej.:
- 675/66 z 28 maja 1966 (woj. katowickie)[1]
- A/731/2020 z 2 listopada 2020 (woj. śląskie)[2]
kościół parafialny
Ilustracja
Państwo

 Polska

Miejscowość

Bieruń

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Parafia

św. Bartłomieja Apostoła w Bieruniu

Wezwanie

świętego Bartłomieja Apostoła

Położenie na mapie Bierunia
Mapa konturowa Bierunia, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Bartłomieja Apostoław Bieruniu”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Bartłomieja Apostoław Bieruniu”
Położenie na mapie województwa śląskiego
Mapa konturowa województwa śląskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Bartłomieja Apostoław Bieruniu”
Położenie na mapie powiatu bieruńsko-lędzińskiego
Mapa konturowa powiatu bieruńsko-lędzińskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Bartłomieja Apostoław Bieruniu”
Ziemia50°05′33″N 19°05′33″E/50,092500 19,092500

Kościół św. Bartłomieja Apostołarzymskokatolicki kościół parafialny położony w Bieruniu, w dzielnicy Bieruń Stary.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Obecny kościół jest czwartą budowlą wybudowaną na tym miejscu. W 1770 r. została rozebrana wieża drewnianej świątyni i na jej miejscu została wybudowana nowa. W 1776 r. został rozebrany korpus poprzedniej budowli i został wybudowany nowy, murowany. 20 października tego samego roku kościół został poświęcony przez księdza Tomasza Trzebienia, dziekana pszczyńskiego. W 1833 r. została zbudowana zakrystia i kaplica św. Barbary. W 1845 r. świątynia spłonęła w pożarze razem z miastem. Po zebraniu środków finansowych na odbudowę, zgliszcza zostały rozebrane i w dniu 14 czerwca 1851 r. rozpoczęły się prace budowlane. Architektem został wybrany królewski inspektor budowlany Józef Linke z Raciborza, a kierownikiem budowy został mianowany Augustyn Kern z Gliwic. Budowa trwała dość długo z powodu braku funduszy. W dniu 29 maja 1859 r. wrocławski biskup pomocniczy Bernard Bogedain poświęcił nową świątynię. Podczas II wojny światowej pocisk artyleryjski częściowo uszkodził kościół. W 1948 r. zostały dobudowane dwie zakrystie. W takim stanie świątynia zachowała się do dnia dzisiejszego. Od 1955 r. na święta Bożego Narodzenia w kościele wystawiana jest ruchoma szopka, której twórcami są mieszkańcy Bierunia.

Wyposażenie[edytuj | edytuj kod]

W prezbiterium kościoła jest umieszczony ołtarz główny poświęcony św. Bartłomiejowi, patronowi budowli. W nawie głównej, z lewej i prawej strony, mieszczą się dwa ołtarze boczne. Pierwszy – dedykowany jest Najświętszej Maryi Pannie i został wykonany w 1859 r. na podstawie rysunków Jana Gajdy – znanego śląskiego malarza, rzeźbiarza i pisarza, przez bieruńskiego rzemieślnika Ignacego Chudzikowskiego. Na ołtarzu jest umieszczony obraz Matki Bożej Bieruńskiej z XVI w. Drugi z ołtarzy bocznych, dedykowany św. Józefowi, zaprojektowany i wykonany został przez tych samych artystów. W południowej nawie świątyni jest umieszczony ołtarz św. Krzyża, który zaprojektował w 1949 r. ksiądz Jerzy Schneider z Oświęcimia. Na ścianie nad ołtarzem jest powieszony wielki drewniany rzeźbiony krzyż. Postać Jezusa, wykonana w 1872 r., pochodzi z bawarskiej miejscowości Amerang. Z lewej i prawej strony krzyża na konsolach są umieszczone figury św. Jana Ewangelisty i Matki Bożej Bolesnej. W prezbiterium jest umieszczona wykonana w 1730 r., chrzcielnica z kamienną podstawą i drewnianą pokrywą z 1929 r. Na tylnych ścianach transeptu są powieszone dwa obrazy namalowane na wzór dzieł Petera Paula Rubensa – „Pokłon pasterzy" i „Pokłon trzech króli", pochodzące z XVIII w.

Galeria[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo śląskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023.
  2. Wykaz wpisanych obiektów do rejestru zabytków w okresie od 1 stycznia 1999 r. do 3 marca 2021 r.. wkz.katowice.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-14)]. (pol.) wkz.katowice.pl [dostęp 2021-03-03]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]