
Kościół św. Bartłomieja Apostoła w Chotlu Czerwonym
| |||||||||||
![]() | |||||||||||
kościół parafialny | |||||||||||
![]() Kościół w Chotlu Czerwonym zimą | |||||||||||
Państwo | ![]() | ||||||||||
Miejscowość | Chotel Czerwony | ||||||||||
Wyznanie | katolickie | ||||||||||
Kościół | rzymskokatolicki | ||||||||||
Parafia | św. Bartłomieja Apostoła w Chotlu Czerwonym | ||||||||||
Wezwanie | św. Bartłomieja | ||||||||||
| |||||||||||
| |||||||||||
![]() |
Kościół św. Bartłomieja w Chotlu Czerwonym – gotycki rzymskokatolicki kościół ufundowany przez Jana Długosza i wzniesiony w latach 1440-1450 na gipsowym wzgórzu zbudowanym z megakryształów selenitu. Został przebudowywany w XIX w.
Podobnie jak w nieodległej Wiślicy, jest to budowla jednonawowa, której nawa ma plan zbliżony do kwadratu. Przylegają do niej dwie kruchty - gotycka od południa, ze znajdującym się na jej zewnętrznej ścianie zegarem słonecznym, i dobudowana w 1850 r. neogotycka, piętrowa, od zachodu.
Nawa i prezbiterium posiadają sklepienie sieciowe. Na sklepieniu nawy umieszczono herby Wieniawa (Jana Długosza) i Dębno (biskupa Zbigniewa Oleśnickiego), a w prezbiterium wizerunek Orła Polskiego.
Nad portalem wewnątrz południowej kruchty znajduje się gotycka tablica erekcyjna świątyni z 1450 r. Płaskorzeźba przedstawia Matkę Boską z Dzieciątkiem, św. Stefana z berłem i królewskim jabłkiem oraz św. Hieronima z lwem u stóp[2].
Wewnątrz kościoła znajdują się cenne gotyckie rzeźby. Szczególną uwagę zwraca Chrystus na krzyżu, dzieło z ok. 1400 r. eksponowane na północnej ścianie nawy.
W ołtarzu głównym znajduje się późnogotycki krucyfiks z XV w. Za ołtarzem, z tyłu, znajduje się gotyckie sakramentarium z baldachimem zwieńczonym pinaklami. W dwóch rokokowych ołtarzach bocznych z II poł. XVIII w. umieszczone są obrazy przedstawiające NMP Niepokalane Poczęcie i św. Bartłomieja, pochodzące z tego samego okresu. [3].
Na portalu gotyckiej kruchty od południa, wyryte są obrysy stóp, których znaczenia nie udało się do dzisiaj ustalić.
W 1957 r. wewnątrz kościoła odkryto fragmenty polichromii z XVI w. Organy pochodzą z XIX w
Małopolska Droga św. Jakuba[edytuj | edytuj kod]
Kościół znajduje się na odnowionej trasie Małopolskiej Drogi św. Jakuba z Sandomierza do Tyńca, która to jest odzwierciedleniem dawnej średniowiecznej drogi do Santiago de Compostela i związana jest z pielgrzymowaniem do grobu św. Jakuba[4].