Kościół św. Franciszka z Asyżu w Świebodzicach

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kościół Świętego Franciszka z Asyżu
A/5213/630 z dnia 5.03.1960[1]
kościół parafialny
Ilustracja
widok ogólny
Państwo

 Polska

Miejscowość

Świebodzice
ul. Strzegomska

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

parafia

św. Franciszka z Asyżu

Wezwanie

św. Franciszka z Asyżu

Wspomnienie liturgiczne

4 października

Położenie na mapie Świebodzic
Mapa konturowa Świebodzic, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kościół Świętego Franciszka z Asyżu”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół Świętego Franciszka z Asyżu”
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kościół Świętego Franciszka z Asyżu”
Położenie na mapie powiatu świdnickiego
Mapa konturowa powiatu świdnickiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Kościół Świętego Franciszka z Asyżu”
Ziemia50°51′58,07″N 16°19′27,06″E/50,866131 16,324183

Kościół świętego Franciszka z Asyżurzymskokatolicki kościół parafialny należący do dekanatu Świebodzice diecezji świdnickiej.

Renesansowy nagrobek

Świątynia powstała w I połowie XIII wieku jako budowla romańska. Pierwsza wzmianka o niej pochodzi z dnia 30 sierpnia 1228 roku. Została przebudowana w XIV i XV wieku, do dnia dzisiejszego zachowała się w formie budowli jednonawowej z niższym i węższym prezbiterium zamkniętym ścianą prostą. Do nawy od strony południowej jest dobudowana kruchta, do prezbiterium od strony północnej jest dobudowana zakrystia. Nawę i kruchtę nakrywa drewniany strop, prezbiterium - sklepienie krzyżowo-żebrowe, zakrystię - sklepienie kolebkowe. Od strony zachodniej znajduje się wieża odbudowana w XIX wieku. We wnętrzu znajdują się: gotyckie sakramentarium z 1352 roku, późnobarokowe organy oraz ołtarz główny wykonany w XVII wieku. Pierwotny ołtarz główny, w formie gotyckiego tryptyku przedstawiający Tryumf Matki Bożej znajduje się obecnie w Muzeum Narodowym we Wrocławiu. Na zewnątrz zachowały się detale kamieniarki gotyckiej, renesansowy nagrobek oraz znajdująca się przy wejściu do świątyni, w ścianie kruchty, rzeźba Tronującej Madonny z Dzieciątkiem (konsekrowana w latach 1975-1978).[2] W 2 połowie XX wieku, podczas prac konserwatorskich prowadzonych pod kierunkiem profesora Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie Józefa Edwarda Dutkiewicza zostały odkryte cenne malowidła z okresu średniowiecza przedstawiające m.in. postać św. Krzysztofa. W 1970 roku w kruchcie południowej zostały przeprowadzone pod kierunkiem profesor Zofii Medweckiej[3] badania nawarstwień oraz został odsłonięty i zakonserwowany fragment malowideł z początku XVI wieku na ścianie południowej[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo dolnośląskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023 [dostęp 2016-06-08].
  2. Józef Pilch: Leksykon zabytków architektury Dolnego Śląska. Warszawa: Wydawnictwo Arkady, 2005, s. 358. ISBN 83-213-4366-X.
  3. Zofia Medwecka - Nekrolog. www.nekrologi.net. [dostęp 2016-01-08]. (pol.).
  4. Zabytki miasta. Urzad Miejski w Świebodzicach. [dostęp 2016-06-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-06-22)]. (pol.).