Kościół św. Katarzyny Aleksandryjskiej w Nowej Rudzie
 A/1216 z dnia 6.10.2009[1]
| |||||||||||||||||
| kościół parafialny | |||||||||||||||||
 Widok ogólny | |||||||||||||||||
| Państwo | |||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość | |||||||||||||||||
| Wyznanie | |||||||||||||||||
| Kościół | |||||||||||||||||
| Parafia | |||||||||||||||||
| Wezwanie | |||||||||||||||||
| Wspomnienie liturgiczne |
25 listopada | ||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
Położenie na mapie Nowej Rudy  | |||||||||||||||||
Położenie na mapie Polski  | |||||||||||||||||
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego  | |||||||||||||||||
Położenie na mapie powiatu kłodzkiego  | |||||||||||||||||
 50°32′39,93″N 16°32′46,79″E/50,544425 16,546331
| |||||||||||||||||
Kościół świętej Katarzyny Aleksandryjskiej – rzymskokatolicki kościół parafialny należący do dekanatu Nowa Ruda-Słupiec diecezji świdnickiej. Znajduje się w dzielnicy Słupiec.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Świątynia została zbudowana w latach 1885-1887, była remontowana w latach 1971-1972 i w 1976 roku[2].
Architektura[edytuj | edytuj kod]
Kościół jest okazałą neogotycką budowlą wzniesioną z czerwonego piaskowca.[2]. Trójnawowa budowla charakteryzuje się wysoką wieżą nakrytą ostrosłupowym hełmem ze sterczynami w każdym z narożników[2]. W jej górną część wtopiony jest mechanizm zegarowy. Nawa zamknięta została wielobocznym prezbiterium[2] z oknami witrażowymi, na których są przedstawieni czterej ewangeliści, które jako jedyne przetrwały działania II Wojny Światowej. Na witrażach bocznych są przedstawione sceny z życia Pana Jezusa i Matki Bożej. W środkowej części neogotyckiego ołtarza głównego znajduje się obraz przedstawiający św. Katarzynę, patronkę parafii, unoszącą się na chmurze nad miejską zabudową, jej lewa ręka jest wsparta na mieczu. Z lewej i prawej strony na cokolinach stoją aniołowie pogrążeni w modlitwie. Obok nich są umieszczone postaci dwóch biskupów - św. Wojciecha (Adalbertusa) i św. Walentego. Dwa neogotyckie ołtarze boczne są dedykowane: Maryi (tam są umieszczone również postacie św. Anny i św. Joachima) oraz Gorejącemu Sercu Jezusa (razem z postaciami św. Małgorzaty i św. Teresy). Na pozostałych figurach są przedstawieni: św. Michał Archanioł pokonujący Księcia Ciemności; św. Donatus w stroju rzymskiego żołnierza; św. Barbara otulająca płaszczem klęczącego przy niej górnika oraz św. Alojzy. Sklepienie nawy głównej jest podparte wewnętrzną kolumnadą i zamknięte jest podniebnymi łukami ozdobionymi bogato malowanymi kwiatonami[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo dolnośląskie, Narodowy Instytut Dziedzictwa, 15 lutego 2023, s. 83 [dostęp 2016-05-19].
- ↑ a b c d Marek Staffa: Słownik geografii turystycznej Sudetów. redakcja Marek Staffa. T. 11: Góry Sowie, Wzgórza Włodzickie. Wrocław: I-Bis, 1994, s. 350. ISBN 83-85773-12-6.
- ↑ Zarys historyczny parafii i kościoła parafialnego. Parafia św. Katarzyny Aleksandryjskiej Nowa Ruda-Słupiec. [dostęp 2016-05-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-01-10)]. (pol.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Słownik geografii turystycznej Sudetów. Marek Staffa (redakcja). T. 11: Góry Sowie, Wzgórza Włodzickie. Wrocław: Wyd: I-Bis 1995, ISBN 83-85773-12-6.