Kościół św. Katarzyny w Waliszewie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kościół św. Katarzyny w Waliszewie
2476/A z dnia 07.03.1931 r.
kościół parafialny
Ilustracja
widok ogólny
Państwo

 Polska

Województwo

 wielkopolskie

Miejscowość

Waliszewo

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Parafia

św. Katarzyny w Waliszewie

Wezwanie

św. Katarzyny

Położenie na mapie gminy Kłecko
Mapa konturowa gminy Kłecko, na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Katarzyny w Waliszewie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Katarzyny w Waliszewie”
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego
Mapa konturowa województwa wielkopolskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Katarzyny w Waliszewie”
Położenie na mapie powiatu gnieźnieńskiego
Mapa konturowa powiatu gnieźnieńskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Katarzyny w Waliszewie”
Ziemia52°33′45″N 17°23′28″E/52,562500 17,391111

Kościół św. Katarzyny w Waliszewiebarokowy drewniany kościół parafialny w Waliszewie w gminie Kłecko, w powiecie gnieźnieńskim.

Historia budowli[edytuj | edytuj kod]

Widok kościoła przed 1917

Został wybudowany w 1759. Budowla została ufundowana przez kanonika gnieźnieńskiego Ludwika Riaucoura. Poddany restauracji w 1873, wnętrza zostały odnowione w 1973.

Budowa i wyposażenie[edytuj | edytuj kod]

Kościół posiada konstrukcję zrębową i jedną nawę, jest świątynią orientowaną. Jego prezbiterium, znajdujące się od strony nawy jest zamknięte trójbocznie, z boku mieści się zakrystia. Kruchta umieszczona jest z pawej strony nawy. Dach świątyni ma dwie kalenice, jest nakryty gontem i posiada sześciokątną wieżyczkę na sygnaturkę. Jest ona zakończona daszkiem w kształcie ostrosłupa z gontem i krzyżem. Wewnątrz świątyni mieści się płaski sufit płaski pokrywający nawę i prezbiterium. Chór muzyczny jest podparty dwoma słupami. Belka tęczowa z datą wzniesienia świątyni „1759” i gotycką Grupą Ukrzyżowania pochodzi z 1 połowy XV wieku z poprzedniej budowli. Wnętrze reprezentuje styl barokowy i rokokowy. Ołtarz główny z rzeźbami św. Stanisława i św. Wojciecha został wykonany w XVII wieku w stylu barokowym, ambona i chrzcielnica pochodzą z XVIII wieku i reprezentują styl rokoko. Pod świątynią umieszczona jest krypta ze szczątkami Eleonory Zawackiej z 1811 roku.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]