Kościół św. Krzyża w Stelmužė
| |||||||||||||
| Państwo | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość | |||||||||||||
| Wyznanie | |||||||||||||
| Kościół | |||||||||||||
| Wezwanie |
św. Krzyża | ||||||||||||
| |||||||||||||
| |||||||||||||
Położenie na mapie Litwy  | |||||||||||||
 55°49′46,27″N 26°13′02,45″E/55,829519 26,217347
| |||||||||||||
Kościół św. Krzyża w Stelmužė – katolicki kościół w Stelmužė (Litwa, okręg uciański, rejon jezioroski). Kościół jest najstarszą zachowaną drewnianą świątynią na Litwie.
Kościół katolicki ufundowany przez baronów Foelkerzambów zbudowano w 1650. W 1727 właściciele miejscowego majątku przebudowali kościół i przekazali miejscowym kalwinom. W 1808 kościół został zwrócony katolikom. Po 1945 zamknięty, a po remoncie umieszczono w nim oddział muzeum z Rakiszek. Ponownie zwrócony katolikom na początku lat 90. XX wieku.
Budowla na planie prostokąta, z pięciokątnym prezbiterium, zakrystią i przedsionkiem, węższym od nawy. Do wejścia prowadzi portyk z dwunastoma kolumnami i trójkątnym frontonem. Budowla przykryta jest wysokim dachem krytym gontem.
We wnętrzu zachowały się ołtarz i ambona z początków XVII wieku. Obok kościoła stoi drewniana, dwukondygnacyjna dzwonnica z połowy XVII wieku, przebudowana w 1873.
Kościół jest otoczony parkiem dworskim w którym rośnie najstarszy dąb na Litwie.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Grzegorz Rąkowski: Ilustrowany przewodnik po zabytkach kultury na Litwie. Warszawa: Burchard Edition, 1999-10-16, s. 260-261. ISBN 83-87654-07-8.