Kościół św. Marii Magdaleny w Szczucinie

Kościół Świętej Marii Magdaleny
A-310 z dnia 5.06.1987
kościół parafialny
Widok ogólny
Państwo	Polska
Miejscowość	Szczucin
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
Parafia	św. Marii Magdaleny
Wezwanie	św. Marii Magdaleny
Historia Data rozpoczęcia budowy 1680 Data zakończenia budowy początek XVIII wieku Data poświęcenia 1734
Dane świątyni Styl barok neobarok Architekt Jan Sas-Zubrzycki (rozbudowa) Świątynia • materiał bud. • cegła kamień Wieża kościelna • liczba wież 1 Liczba naw 3
Położenie na mapie Szczucina Kościół Świętej Marii Magdaleny
Położenie na mapie Polski Kościół Świętej Marii Magdaleny
Położenie na mapie województwa małopolskiego Kościół Świętej Marii Magdaleny
Położenie na mapie powiatu dąbrowskiego Kościół Świętej Marii Magdaleny
Położenie na mapie gminy Szczucin Kościół Świętej Marii Magdaleny
50°18′33″N 21°04′35″E

Kościół Świętej Marii Magdaleny – rzymskokatolicki kościół parafialny znajdujący się w mieście Szczucin, w województwie małopolskim. Należy do dekanatu Szczucin diecezji tarnowskiej.

Historia

Obecna świątynia została wzniesiona na miejscu drewnianej budowli; ufundowali ją ksiądz Adam Miklaszewski, proboszcz ze Szczucina i kustosz pilicki oraz jego brat Seweryn Miklaszewski, kanonik tarnowski. Od 1680 do początku XVIII wieku trwały prace przy budowie kościoła. Budowla została konsekrowana w 1734 roku. W 1795 roku świątynię zniszczył pożar, po którym została ona odbudowana. Kościół rozbudowany w latach 1864-1873 z fundacji Heleny Husarzewskiej o parę bocznych kaplic, kruchtę od strony wschodniej oraz wieżę. Kolejna rozbudowa miała miejsce w 1905 roku, tym razem o dwie nawy boczne według projektu Jana Sas-Zubrzyckiego. W 1944 roku budowla została poważnie uszkodzona na skutek działań wojennych; wówczas całkowicie została zniszczona wieża, która została zrekonstruowana w latach 1959-1960.

Architektura i wystrój

Kościół reprezentuje architekturę barokową i neobarokową. Jest to budowla murowana z cegły i kamienia. Pierwotnie świątynia posiadała jedną nawę, obecnie posiada trzy; prezbiterium jest zamknięte ścianą prostą; przy nim z lewej i prawej strony są umieszczone przybudówki-zakrystie. Nawa szersza, wzniesiona na planie prostokąta; posiada wieżę od strony południowej i obszerną kruchtę frontową.

Ołtarze i sprzęty reprezentują style: neorenesansowe i eklektyczne i pochodzą z 2 połowy XIX wieku i początku XX wieku. Prospekt organowy jest umieszczony w ażurowej dekoracji snycerskiej, pochodzącej z 2. połowy XVIII wieku i reprezentującej styl rokokowy. Organy o 26 glosach wykonała firma Tadeusza Rajkowskiego z Włocławka w latach 1973-74 r. Trzy krucyfiksy z XVIII/XIX wieku reprezentują styl barokowy.