Kościół św. Marii Magdaleny w Zimnej Wódce

Kościół pw. św. Marii Magdaleny w Zimnej Wódce
100/54 z dnia 10.06.1954
kościół filialny
Państwo	Polska
Województwo	opolskie
Miejscowość	Zimna Wódka
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
Wezwanie	św. Marii Magdaleny
Historia Aktualne przeznaczenie czynny kościół filialny parafii Klucze
Dane świątyni Świątynia • materiał bud. • drewno
Położenie na mapie gminy Ujazd Kościół pw. św. Marii Magdaleny w Zimnej Wódce
Położenie na mapie Polski Kościół pw. św. Marii Magdaleny w Zimnej Wódce
Położenie na mapie województwa opolskiego Kościół pw. św. Marii Magdaleny w Zimnej Wódce
Położenie na mapie powiatu strzeleckiego Kościół pw. św. Marii Magdaleny w Zimnej Wódce
50°26′05,71″N 18°18′57,06″E

Kościół pw. św. Marii Magdaleny w Zimnej Wódce – drewniana, barokowa świątynia, jednonawowa, o konstrukcji zrębowej, na podmurowaniu kamiennym, znajdująca się w gminie Ujazd (woj. opolskie), wzniesiona w 1524, przebudowana w 1748. Kościółek znajduje się na wzniesieniu, w centralnym miejscu wsi. W okresie 1524-1701 należał do protestantów, po czym przeszedł w ręce katolików.

Architektura

Trójbocznie zamknięte prezbiterium, z znajdującą się przy nim zakrystią, z lożą kolatorską na piętrze. Chór muzyczny, posiadający prosty parapet, jest wsparty na 4 słupach z głowicami. Od frontu znajduje się wieża o konstrukcji słupowej, której ściany nieznacznie zwężają się ku górze. W przyziemu jest wtopiona w nawę z kruchtą. Pokryta wielopołaciowym dachem, łączącym się z dachem nawy. Okna i wejścia są zamknięte spłaszczonym łukiem. Dachy o charakterze siodłowym, pokryte gontem. Dach prezbiterium przechodzi nad zakrystię. Nad nawą znajduje się ośmioboczna wieżyczka na sygnaturkę, wykończona barokowym hełmem, pokrytym gontem. Drzwi od frontu klepkowe, wraz z zabytkową, XVIII-wieczną wkładką zamka przybierającą postać żołnierza.

• 

  Elewacja południowa
• 

  Wnętrze
• 

  Od strony prezbiterium

Ważniejsze wyposażenie

• Barokowe ołtarze z płaskorzeźbami oraz rzeźbami św. Jana Ewangelisty i św. Rocha;
• Ambona z I poł. XIX w.;
• Dwie kropielnice z XVII w.;
• Barokowy krucyfiks z przełomu XVII i XVIII w.;
• Lichtarz z XIX w.;
• Gotycki dzwon z XV w.

Bibliografia

• Wierzgoń A., Kościoły Drewniane na Śląsku Opolskim, Opole 1995.
• http://www.nto.pl/apps/pbcs.dll/article?AID=/20060622/AKTUALNOSCI/60622034
• http://www.nto.pl/apps/pbcs.dll/article?AID=/20070419/AKTUALNOSCI/70419033