Kościół św. Michała Archanioła w Siemianowicach Śląskich

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kościół św. Michała Archanioła
w Siemianowicach Śląskich
kościół parafialny
Ilustracja
Widok na kościół od strony Plant Michałkowickich (2013)
Państwo

 Polska

Województwo

 śląskie

Miejscowość

Siemianowice Śląskie

Adres

ul. Kościelna

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Parafia

św. Michała Archanioła

Wezwanie

św. Michała Archanioła

Wspomnienie liturgiczne

21 września

Położenie na mapie Siemianowic Śląskich
Mapa konturowa Siemianowic Śląskich, po lewej znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Michała Archanioław Siemianowicach Śląskich”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Michała Archanioław Siemianowicach Śląskich”
Położenie na mapie województwa śląskiego
Mapa konturowa województwa śląskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Michała Archanioław Siemianowicach Śląskich”
Ziemia50°19′06,2″N 19°00′10,2″E/50,318389 19,002833

Kościół świętego Michała Archanioła w Siemianowicach Śląskichrzymskokatolicki kościół parafialny parafii św. Michała Archanioła, znajdujący się przy ulicy Kościelnej w Siemianowicach Śląskich, w dzielnicy Michałkowice. Neoromańska świątynia powstała w latach 1902–1904, a konsekrowano ją 12 czerwca 1910 roku. Autorem projektu świątyni jest architekt Ludwig Schneider.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Wnętrze (2020)

Decyzja o budowie nowej świątyni została podjęta w 1899 roku przez ówczesnego, nowo mianowanego proboszcza, ks. Maksymiliana Gerlicha. Świątynia została zaprojektowana przez architekta Ludwiga Schneidera z Opola[1]. Pierwotny projekt zakładał budowę kościoła wzdłuż obecnej ulicy Maciejkowickiej, lecz po trzech próbach zmiany lokalizacji bryły kościoła na istniejącej działce, zdecydowano o budowie świątyni na osi północ-południa. Prace budowlane zostały rozpoczęte 1 października 1902 roku. Kosztującą około 200 tysięcy marek budowę ukończono w 1904 roku. Prace murarskie zostały wykonane przez Teodora Wieczorka z Królewskiej Huty (obecnie Chorzów), natomiast malowidła wewnątrz artysta Richter[2]. Uroczystej konsekracji świątyni dokonał wrocławski biskup – ks. Georg Kopp 12 czerwca 1910 roku[3].

W wyniku ustaleń soboru watykańskiego II w dużej części zostało zdemontowane oryginalne wyposażenie świątyni[4]. W 1973 roku świątynia otrzymała wystrój zaprojektowany przez inż. arch. Krystiana Laskego z Katowic[5]. Został usunięty ołtarz główny z wizerunkiem patrona świątyni – św. Michała Archanioła, ołtarz boczny, a także zostały zdemontowane balaski – tym samym zostało przebudowane prezbiterium. Witraż został zastąpiony nowym, natomiast w ołtarzu głównym została zamontowana metaloplastyka[1]. Przez ostatnie kilkanaście lat kościół przechodził szereg remontów i restauracji. Zamontowano ogrzewanie podłogowe i kanalizację, wymieniona cały dach wraz z remontem wieży, położona nową granitową posadzkę i przemalowano wnętrze[6].

Architektura i wyposażenie[edytuj | edytuj kod]

Świątynia została wzniesiona w stylu neoromańskim[1][7], na planie krzyża łacińskiego z półkolistą absydą zamykającą prezbiterium. Nad wejściem znajduje się wieża, na szczycie której znajduje się ośmiograniasty hełm ze zwieńczeniem zakończonym krzyżem. Po obu stronach wieży i przy prezbiterium znajdują się aneksy. Dach jest dwuspadowy, kryty dachówką[2].

Pierwotne wyposażenie kościoła stanowiły m.in.: ołtarz główny, ołtarze Św. Rodziny, ambona, stacje Drogi Krzyżowej, figura św. Antoniego i chrzcielnica[2]. W środkowej części ołtarza powstał obraz Juliana Wałdowskiego z Wrocławia przedstawiający św. Michała Archanioła. W prezbiterium zamontowano witraże ufundowane przez Petera Morskiego – właściciela browaru w Roździeniu (obecnie część Katowic) i brata Paula, który był właścicielem siemianowickiego browaru. Na wieży umieszczono cztery dzwony: Michał, Maria, Józef i Jan[3].

Do dnia dzisiejszego z dawnego wyposażenia zachowały się: neogotycka chrzcielnica, ambona i organy wykonane przez firmę Berschdorf z Nysy[7]. Ks. proboszcz Eugeniusz Kurpas postanowił przywrócić pierwotny wygląd nadstawy ołtarzowej, zbliżonej do oryginalnej[5]. Prace projektowe prowadzono w oparciu o oryginalny projekt autorstwa Carla Bühla. Część oryginalnych elementów zostało zachowanych – zostały one zamontowane w zrekonstruowanym ołtarzu[8].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Urząd Miasta Siemianowice Śląskie: Kościoły. www.siemianowice.pl. [dostęp 2020-10-11]. (pol.).
  2. a b c Derus 2014 ↓, s. 115.
  3. a b Derus 2014 ↓, s. 116.
  4. Derus 2014 ↓, s. 117.
  5. a b Derus 2014 ↓, s. 119.
  6. Parafia św. Michała Archanioła w Siemianowicach Śląskich-Michałkowicach: Kościół. michalkowice.ihs.pl. [dostęp 2020-12-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-11-25)]. (pol.).
  7. a b Parafia św. Michała Archanioła w Michałkowicach. encyklo.pl. [dostęp 2020-10-11]. (pol.).
  8. Derus 2014 ↓, s. 120.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]