Kościół św. Piotra Małego w Krakowie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kościół św. Piotra Małego
Państwo

 Polska

Miejscowość

Kraków

Wyznanie

katolickie

Kościół
Położenie na mapie Krakowa
Mapa konturowa Krakowa, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Piotra Małego”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Piotra Małego”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Piotra Małego”
Ziemia50°04′00″N 19°56′01″E/50,066667 19,933611

Kościół św. Piotra Małego – kościół na ówczesnym krakowskim przedmieściu Garbary, w pobliżu obecnej ulicy Łobzowskiej w Krakowie. Wielokrotnie niszczony i odbudowywany, ostatecznie zburzony w 1801 roku.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Kościół został zbudowany w 1498 staraniem Piotra Welsa, medyka i profesora Akademii Krakowskiej, jako kaplica na założonym przezeń cmentarzu i zarazem kościół filialny parafii św. Szczepana. Zniszczono go wraz z całą okolicą podczas próby opanowania Krakowa przez arcyksięcia Maksymiliana Habsburga w 1587. Został odbudowany z muru pruskiego, jednak uległ ponownemu zniszczeniu podczas potopu szwedzkiego. Po raz kolejny został zniszczony przez Szwedów w 1702. Po tych zniszczeniach został odbudowany, konsekrowano go ponownie w 1710[1][2].

Była to wówczas świątynia murowana, jednonawowa, na planie prostokąta, z zaokrąglonym prezbiterium; do ściany frontowej przylegała wieża. Wokół kościoła znajdował się cmentarz[1][3]. Po zamknięciu cmentarzy przykościelnych w centrum miasta w ostatnich latach XVIII w. tutejsza nekropolia stała się jednym z głównych cmentarzy Krakowa (do czasu powstania Cmentarza Rakowickiego kilka lat później)[4].

Kościół został zburzony w 1801[1]. W pobliżu miejsca, gdzie stał, wznosi się dzisiaj kościół oo. zmartwychwstańców przy ul. Łobzowskiej[5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Rożek 1983 ↓, s. 115–116.
  2. Pieradzka 1931 ↓, s. 50–55.
  3. Rederowa 1957 ↓, s. 126.
  4. Rederowa 1957 ↓, s. 110–111.
  5. Rożek 2006 ↓, s. 451.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Michał Rożek: Urbs celeberrima. Przewodnik po zabytkach Krakowa. Wyd. I. Kraków: Wydawnictwo WAM, 2006. ISBN 83-7318-730-8.
  • Michał Rożek. Nie istniejące kościoły Krakowa. „Biuletyn Biblioteki Jagiellońskiej”. R. 33, s. 95–120, 1983. 
  • Danuta Rederowa. Studia nad wewnętrznymi dziejami Krakowa porozbiorowego (1796-1809). Część I: Zagadnienia urbanistyczne. „Rocznik Krakowski”. t. 34, z. 2, s. 62–178, 1957. 
  • Krystyna Pieradzka: Garbary: Przedmieście Krakowa (1363–1587). Kraków: 1931, seria: Biblioteka Krakowska. 71.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]