Kościół św. Trójcy w Nowym Mieście

Kościół Świętej Trójcy
	A-113 z dnia 30.10.1962
	kościół parafialny
	; widok ogólny
Państwo	Polska
Miejscowość	Nowe Miasto
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
Parafia	św. Anny
Wezwanie	św. Trójcy
Historia
Data zakończenia budowy	koniec XIV wieku
Data zniszczenia; • przez	1945; działania wojenne
Dane świątyni
Styl	gotyk
Świątynia; • materiał bud.	; • cegła
Liczba naw	1
	Położenie na mapie Nowego Miasta Kościół Świętej Trójcy
	Położenie na mapie Polski Kościół Świętej Trójcy
	Położenie na mapie województwa mazowieckiego Kościół Świętej Trójcy
	Położenie na mapie powiatu płońskiego Kościół Świętej Trójcy
	Położenie na mapie gminy Nowe Miasto Kościół Świętej Trójcy
	52°39′27,984″N 20°37′48,024″E/52,657773 20,630007
	Multimedia w Wikimedia Commons

Kościół Świętej Trójcy w Nowym Mieście – rzymskokatolicki kościół parafialny należący do dekanatu nasielskiego diecezji płockiej. Jest jedynym rejestrowanym zabytkiem miasta.

Historia i architektura[edytuj | edytuj kod]

Obecna, świątynia późnogotycka, została wybudowana w końcu XIV wieku. Jest to budowla murowana z cegły, z dekoracyjnym użyciem zendrówki i kamieni polnych. Kościół był wielokrotnie przebudowywany, co spowodowało, że stracił wiele cech stylowych charakterystycznych dla tzw. gotyku mazowieckiego. Do dnia dzisiejszego przetrwał tylko gotycki portal, a we wnętrzu gotyckie drzwi do zakrystii a także kilka ołtarzy w stylu barokowym. Nawa świątyni została zniszczona w 1655 roku, następnie została odnowiona. Zostały wtedy zmienione detale architektoniczne kościoła, m.in. szczyty nawy, sklepienia kaplicy, zakrystii i skarbca. W czasie następnych prac remontowych wykonanych w latach 1888–1898 zostały zmienione wykroje okien i polichromia. Podobne zmiany zostały przeprowadzone w latach 1907 i 1916. W 1945 roku, podczas działań wojennych, została częściowo zniszczona wschodnia ściana prezbiterium oraz zdewastowane zostało wnętrze.

Obecnie świątynia została całkowicie odrestaurowana. Do wyposażenia kościoła należy m.in. monstrancja w stylu klasycystycznym ufundowana na początku XIX wieku przez Jana Czermańskiego a także obraz Matki Bożej z Dzieciątkiem, pochodzący z XVIII wieku^[2].