Kościół św. Wacława w Krzanowicach

Kościół Świętego Wacława
	nr rej.:; - A/575/2019 z 18.11.2019 (woj. śląskie); - 1304/83 z 10.08.1983 (woj. katowickie)
	kościół parafialny
	; widok ogólny
Państwo	Polska
Województwo	śląskie
Miejscowość	Krzanowice
Adres	ul. Kościelna
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
Parafia	św. Wacława
Wezwanie	św. Wacława
Wspomnienie liturgiczne	28 września
Historia
Data rozpoczęcia budowy	1914
Data zakończenia budowy	1915
Data poświęcenia	1915
Dane świątyni
Styl	neobarokowy
Architekt	Józef Seyfried
Świątynia; • materiał bud.	; • cegła
Wieża kościelna; • liczba wież	; 1
Ołtarz; • liczba ołtarzy	; 3
Liczba naw	3
	Położenie na mapie Krzanowic Kościół Świętego Wacława
	Położenie na mapie Polski Kościół Świętego Wacława
	Położenie na mapie województwa śląskiego Kościół Świętego Wacława
	Położenie na mapie powiatu raciborskiego Kościół Świętego Wacława
	Położenie na mapie gminy Krzanowice Kościół Świętego Wacława
	50°01′03,6″N 18°07′11,5″E/50,017667 18,119861
	Multimedia w Wikimedia Commons

Kościół świętego Wacława – rzymskokatolicki kościół parafialny należący do dekanatu Pietrowice Wielkie diecezji opolskiej.

Historia i architektura[edytuj | edytuj kod]

Obecna świątynia została wzniesiona w stylu neobarokowym. Zaprojektowana została przez Józefa Seyfrieda z Krawarzy i budowana była przez księdza Augustyna Quitteka ówczesnego proboszcza parafii w Krzanowicach. Budowa trwała 1,5 roku czyli od maja 1914 do końca 1915. W dniu 13 listopada 1915 roku budowla została konsekrowana przez księdza biskupa sufragana ołomunieckiego Karela Wisnara.

Świątynia jest potężną budowlą, posiada 48 metrów długości, nawa główna posiada 27 metrów szerokości, a z kaplicami 35 metrów. Sklepienie posiada 17 metrów wysokości, natomiast w kopule jest wysokie na 20 metrów. Wieża posiada 56 metrów wysokości.

Polichromia została wykonana przez artystów z Monachium: profesora Hansa Martina we współpracy z Paulem Hofmannem i Franzem Zachem - w 1915 roku.

Podczas drugiej wojny światowej świątynia została uszkodzona - odbudowana została przez księdza radcę Franciszka Pawlara, wieloletniego proboszcza (lata urzędowania 1946-1980) w latach 1947-48^[3].