Kościół św. Wojciecha i Matki Bożej Różańcowej w Nieliszu

Kościół świętego Wojciecha i Matki Bożej Różańcowej

A/185 z dnia 4.02.1967
kościół parafialny
widok ogólny
Państwo	Polska
Województwo	lubelskie
Miejscowość	Nielisz
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
parafia	w. Wojciecha i Matki Bożej Różańcowej
Historia Data rozpoczęcia budowy 1858 Data zakończenia budowy 1859
Dane świątyni Świątynia • materiał bud. • drewno Wieża kościelna • liczba wież 1 (wieżyczka na sygnaturkę) Liczba naw 1
Położenie na mapie gminy Nielisz Kościół świętego Wojciecha i Matki Bożej Różańcowej
Położenie na mapie Polski Kościół świętego Wojciecha i Matki Bożej Różańcowej
Położenie na mapie województwa lubelskiego Kościół świętego Wojciecha i Matki Bożej Różańcowej
Położenie na mapie powiatu zamojskiego Kościół świętego Wojciecha i Matki Bożej Różańcowej
50°47′20,1″N 23°02′23,6″E

Kościół świętego Wojciecha i Matki Bożej Różańcowej – rzymskokatolicki kościół parafialny należący do parafii pod tym samym wezwaniem (dekanat Szczebrzeszyn diecezji zamojsko-lubaczowskiej).

Historia

Obecnie istniejąca świątynia powstała po przebudowie poprzedniej w 1859 roku, natomiast w 1860 roku została poświęcona przez dziekana zamojskiego, księdza Lenkiewicza, remontowana była w XIX wieku i w dwudziestoleciu międzywojennym. W 1959 roku został przeprowadzony jej kapitalny remont (wykonano nowe dębowe podwaliny, wymieniono spróchniałe belki u dołu).

W 1961 roku została dobudowana większa kruchta. W 1973 roku świątynia została rozbudowana według planów inżyniera Czesława Dernałowicza z Lublina. W latach 1974-1975 budowla została pomalowana z zewnątrz i od wewnątrz.

Architektura

Jest to świątynia drewniana, jednonawowa, przy prezbiterium jest umieszczona zakrystia, nad nawą znajduje się wieżyczka na sygnaturkę.

Wyposażenie

Ołtarz główny został wykonany z drewna i reprezentuje styl barokowy, znajduje się w nim obraz św. Wojciecha. Oprócz głównego kościół posiada także 2 ołtarze boczne. Na chórze muzycznym są umieszczone stare organy, remontowane w 1957 roku przez Wojciecha Grzankę z Tuchowa. W zakrystii przechowuje się stare naczynia i szaty liturgiczne.