Kościół św. Wojciecha w Kąclowej

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kościół św. Wojciecha
kościół pomocniczy
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 małopolskie

Miejscowość

Kąclowa

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Parafia

Najświętszej Maryi Panny Wniebowziętej w Kąclowej

Wezwanie

św. Wojciecha

Położenie na mapie gminy wiejskiej Grybów
Mapa konturowa gminy wiejskiej Grybów, blisko centrum po prawej na dole znajduje się punkt z opisem „Kąclowa, kościół św. Wojciecha”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Kąclowa, kościół św. Wojciecha”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Kąclowa, kościół św. Wojciecha”
Położenie na mapie powiatu nowosądeckiego
Mapa konturowa powiatu nowosądeckiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Kąclowa, kościół św. Wojciecha”
Ziemia49°34′40,2″N 20°58′22,6″E/49,577833 20,972944

Kościół św. Wojciecha w Kąclowejrzymskokatolicki dawny kościół parafialny pw. św. Wojciecha, wybudowany w latach 1926-29, znajdujący się w Kąclowej.

Do 1990 parafialny, obecnie pełni funkcję kościoła pomocniczego. Świątynia leży na szlaku architektury drewnianej w Województwie Małopolskim.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Kościół zbudowano w latach 1926-29 według projektu Zdzisława Mączeńskiego. Remontowany w 1965, kiedy wzmocniono jego konstrukcję i wymieniono poszycie dachów.

Architektura i wyposażenie[edytuj | edytuj kod]

Jest to obiekt drewniany konstrukcji zrębowo-słupowej, trójdzielny (prezbiterium, nawa i wieża), nieorientowany. Prezbiterium mniejsze od nawy, zamknięte trójbocznie z dwoma bocznymi zakrystiami. Wieża konstrukcji słupowo-ramowej z pozorną izbicą, o ścianach pochyłych ku górze i poprzedzona małą kruchtą. Pokryta blaszanym dachem namiotowym zwieńczonym pozorną latarnią. Nad nawą dach przyczółkowy, nad prezbiterium wielopołaciowy, obydwa blaszane. Na środku bocznych ścian nawy podcienia. Kościół oszalowany pionowo z listwowaniem.

Wewnątrz zastosowano częściowo strop płaski, a częściowo pozorne sklepienie kolebkowe. W oknach prezbiterium dwa witraże firuralne autorstwa Jana Bukowskiego z 1932. Wyposażenie: ołtarz główny i dwa boczne, drewniana chrzcielnica, ambona utrzymane w stylu skromnego ludowego baroku z XX w. Organy z 1793 przeniesione z dawnego kościoła parafialnego w Ciężkowicach.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Magdalena i Artur Michniewscy, Marta Duda, Cerkwie drewniane Karpat. Polska i Słowacja, Wydawnictwo Rewasz, Pruszków, 2003, s. 132 ISBN 83-89188-08-2
  • Szlak Architektury Drewnianej Małopolska, Bartłomiej Cisowski i inni, Kraków: Urząd Marszałkowski Województwa Małopolskiego. Departament Promocji i Turystyki. Zespół ds. Turystyki, 2010, s. 251, ISBN 978-83-60538-61-6, OCLC 995427727.