Kościół św. Wojciecha w Kielcach

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Skocz do: nawigacja, szukaj
Kościół Świętego Wojciecha
kościół parafialny
Distinctive emblem for cultural property.svg A.325/1-5 z 15.02.1957 r. oraz 21.02.1994 r.[1]
Kościół św. Wojciecha w Kielcach
Kościół św. Wojciecha w Kielcach
Państwo  Polska
Miejscowość Kielce
Wyznanie katolickie
Kościół rzymskokatolicki
Parafia św. Wojciecha w Kielcach
Wezwanie św. Wojciecha
Położenie na mapie Kielc
Mapa lokalizacyjna Kielc
Kościół Świętego Wojciecha
Kościół Świętego Wojciecha
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego
Mapa lokalizacyjna województwa świętokrzyskiego
Kościół Świętego Wojciecha
Kościół Świętego Wojciecha
Położenie na mapie Polski
Mapa lokalizacyjna Polski
Kościół Świętego Wojciecha
Kościół Świętego Wojciecha
Ziemia 50°52′23″N 20°38′10″E/50,873056 20,636111
Commons Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa
Wnętrze kościoła

Kościół Świętego Wojciecha – pochodzący z XVIII wieku kościół w Kielcach mieszczący się niedaleko centrum miasta, między ulicami IX Wieków Kielc i Bodzentyńską.

Przez plac św. Wojciecha przechodzi szlak turystyczny czerwony czerwony szlak miejski prowadzący przez zabytkowe i ciekawe turystycznie miejsca miasta Kielce.

Opis kościoła[edytuj]

Wewnątrz kościoła znajdują się namalowane w 1889 roku 3 obrazy autorstwa Jana Styki: "Rozmnożenie chleba" w ołtarzu głównym, "Św. Rozalia" na zasuwie i "Św. Franciszek" w zwieńczeniu prawego bocznego ołtarza. Po zachodniej stronie, przy murze okalającym kościół znajduje się pozostałość po cmentarzu – pomnik z wykutą w piaskowcu figurą Chrystusa Frasobliwego (tzw. "latarnia zmarłych") z 1732 roku. Na jego cokole umieszczony jest już częściowo niewidoczny napis "ANNO D (...) 1732 D 28, CIALA LUCKIE NA TEM MIEJSCU SPOCZYWAJACE UPRASZAJA POBOZNOSCI WASZY (...) POZDROWIENIA ANIELSKIE". Na zachodniej ścianie kościoła znajduje się kamienny portal z 1763 roku z tablicą fundacyjną, a na prawo od wejścia głównego stoi odsłonięty w 1997 roku pomnik Świętego Wojciecha. Wokół budynku rosną ponad stuletnie drzewa. Przed kościołem znajduje się Plac Świętego Wojciecha z zachowanym fragmentem muru, przy którym w 1943 roku Niemcy rozstrzelali publicznie zakładników – żołnierzy Armii Krajowej.

Historia[edytuj]

Początek kościoła świętego Wojciecha datuje się na XII wiek, kiedy to postawiono w tym miejscu niewielki drewniany kościół, pełniący funkcję kościoła cmentarnego. Powstał on przy osadzie, która dała początek miastu Kielce. W pochodzącym z 1573 roku testamencie Pawła, wicekustosza kieleckiego, zachował się zapisek na temat przeprowadzonego remontu drewnianego kościoła brzmiący: "zapis na reparację budynków kościoła św. Wojciecha w Kielcach". W roku 1763 na jego miejscu wybudowano barokowy, murowany kościół, który został ufundowany przez kanonika Jana Rogallę. W 1885 roku miała miejsce rozbudowa kościoła, która nadała mu ostateczny wygląd. Autorem projektu rozbudowy był architekt gubernialny Franciszek Ksawery Kowalski.

Zabytkowy zespół[edytuj]

Zespół kościoła pw. św. Wojciecha został wpisany do rejestru zabytków nieruchomych (nr rej.: A.325/1-5 z 15.02.1967, z 21.02.1994)[1]:

  • kościół parafialny pw. św. Wojciecha,
  • plebania, pl. św. Wojciecha 9, wybudowana po 1870 r., przebudowana w 1978 r.,
  • cmentarz przykościelny i teren przy ul. Bodzentyńskiej – Kościuszki,
  • ogrodzenie z XVIII–XIX w.,
  • dworek, ul. Bodzentyńska 29, z 1853 r. (nr rej.: dec. z 3.12.1956)

Odkrycia archeologiczne[edytuj]

Na przełomie roku 2006 i 2007, podczas remontu Placu Świętego Wojciecha, natrafiono na pochodzące z XVIII wieku kamienne fundamenty łączone wapienną zaprawą, o wymiarach 5×7 metrów, znajdujące się na głębokości około 40 cm poniżej poziomu gruntu[2]. Według historyków, są to pozostałości po przykościelnym szpitalu dla ubogich, który prawdopodobnie spłonął w 1800 roku, gdy Kielce zostały ogarnięte przez wielki pożar. Podczas dalszych prac wykopaliskowych odkryto dwa, liczące ponad 300 lat, groby, a na głębokości około 80 cm natrafiono na grunt z okresu średniowiecza, ze sporą ilością fragmentów ceramiki, po których oszacowano wiek znaleziska na przełom XI i XII wieku. W połowie lutego, na głębokości ponad 100 cm, zostały odkopane resztki paleniska, polepy oraz słupów, które stanowią fragmenty średniowiecznej chałupy, wchodzącej w skład osady przedlokacyjnej, otaczającej kościół świętego Wojciecha[3]. Odkrycie to stanowi dowód na ponad dziewięćsetletnią historię Kielc i potwierdza tezy historyków, iż to miejsce jest kolebką miasta.

Przypisy

  1. ↑ a b Narodowy Instytut Dziedzictwa: Rejestr zabytków nieruchomych – województwo świętokrzyskie. 31 marca 2016; 6 miesięcy temu. [dostęp 2015-10-26]. s. 16.
  2. ↑ Informacje o odkopaniu fundamentów dawnego szpitala dla ubogich na kieleckich stronach Gazety Wyborczej
  3. ↑ Informacja o odkopaniu pozostałości chałupy na kieleckich stronach Gazety Wyborczej

Linki zewnętrzne[edytuj]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Kościół_św._Wojciecha_w_Kielcach&oldid=45913967”