Kościół Chrystusowy w Sosnowcu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kościół Chrystusowy w Sosnowcu
Państwo

 Polska

Województwo

 śląskie

Siedziba

Sosnowiec

Adres

ul. Radosna 62
41-214 Sosnowiec

Wyznanie

protestanckie

Kościół

Kościół Chrystusowy w RP

Pastor

Daniel Masarczyk

Położenie na mapie Sosnowca
Mapa konturowa Sosnowca, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Kościół Chrystusowy w Sosnowcu”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół Chrystusowy w Sosnowcu”
Położenie na mapie województwa śląskiego
Mapa konturowa województwa śląskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kościół Chrystusowy w Sosnowcu”
Ziemia50°17′51,4″N 19°07′22,8″E/50,297611 19,123000
Strona internetowa

Kościół Chrystusowy w Sosnowcuzbór Kościoła Chrystusowego w RP działający w Sosnowcu. Pastorem przełożonym zboru jest Daniel Masarczyk, nabożeństwa odbywają się w niedziele o godz. 11:00 i w czwartki o godz. 18:00[1].

Historia[edytuj | edytuj kod]

W 1937 Konstanty Sacewicz przeniósł się z Kobrynia do Sosnowca. Wraz z przybyłą tu rok później żoną zaangażowali się w działalność miejscowego zboru baptystycznego z siedzibą przy ul. Orlej, jednak nie zostali oni formalnie jego członkami. Sacewicz prowadził w nim również czasami działalność duszpasterską[2][3]. Po rozpoczęciu II wojny światowej małżeństwo wyjechało do Kobrynia, jednak w związku z deportacjami na Syberię, postanowili o powrocie do Sosnowca. Podczas okupacji nabożeństwa prowadzone były w mieszkaniu prywatnym jednej z wiernych w dzielnicy Środula. Po wizycie na jednym z nabożeństw niemieckich policjantów w dniu 1 stycznia 1941, prowadzenie posług w języku polskim zostało zakazane, wobec czego wierni rozpoczęli spotykać się potajemnie w mieszkaniu Sacewiczów[4][5]. W tajnych nabożeństwach brało udział około 15 osób[4].

Po zakończeniu wojny wierni utracili dotychczasowe miejsce prowadzenia nabożeństw przy ul. Orlej. Usiłowano nawiązać ponownie kontakty z Kościołem Chrześcijan Baptystów, jednak nie był on zainteresowany otoczeniem opieką duszpasterską sosnowieckich wiernych[2][3][5]. W czerwcu 1946 zdecydowano o przystąpieniu do Zjednoczenia Kościołów Chrystusowych[2][3]. Stanowisko prezbitera zboru objął Konstanty Sacewicz[3]. Od 15 listopada 1945 nabożeństwa były prowadzone w zakrystii kościoła ewangelicko-augsburskiego, następnie przeniesiono je do głównej nawy kościoła[2][6].

W 1947 powstała placówka misyjna w Dąbrowie Górniczej, a jej oficjalną datą otwarcia ogłoszono 26 grudnia 1947[2][7]. Została przekształcona w samodzielny zbór w 1953. Dzięki zborowi w Sosnowcu zostały utworzone kolejne zbory w Katowicach i Rybniku oraz stacje misyjne w Jaworznie, Mysłowicach i Łaziskach Górnych[2].

Na skutek aresztowania 199 ewangelikalnych duchownych w 1950, w nocy 19 na 20 września tego roku uwięziony został Konstanty Sacewicz. Opiekę nad zborem przejęła jego żona, Ksenia. Pastor został wypuszczony z aresztu po 6 miesiącach[2][3].

W 1951 działalność rozpoczął chór, którego dyrygentem został Ferdynand Karel (później pastor zboru Zjednoczonego Kościoła Ewangelicznego w Katowicach). W 1953 zbór wraz z całym Zjednoczeniem Kościołów Chrystusowych wszedł w skład Zjednoczonego Kościoła Ewangelicznego w PRL[2].

Od 1 stycznia 1957 miejscem nabożeństw stała się kaplica cmentarna przy ul. Smutnej, udostępniona przez parafię ewangelicko-augsburską[3][6].

Na mocy decyzji Synodu Zjednoczonego Kościoła Ewangelicznego, w 1975 pastor Konstanty Sacewicz został dodatkowo prezesem Rady ZKE, pełniąc tę funkcję do 1981. Po rozpadzie ZKE w 1988 zbór stał się częścią Kościoła Zborów Chrystusowych[2].

Po śmierci Konstantego Sacewicza 14 marca 1994 stanowisko pastora zboru pełnił Zdzisław Skiba, zmarły tragicznie 31 grudnia 1994. W kwietniu 1995 funkcję pełniącego obowiązki pastora objął Dariusz Dominiak, którą sprawował do marca 1998. 28 marca 1999 pastorem został Henryk Rother-Sacewicz, który w latach 1988-2000 pełnił stanowisko zwierzchnika Kościoła Zborów Chrystusowych[2].

W styczniu 2001 wspólnota postanowiła o zakupie budynku przy ul. Radosnej 62, akt notarialny został podpisany 27 kwietnia tego roku. Prace remontowe rozpoczęto 6 czerwca 2001[8]. Kaplica na 60-70[3] miejsc została otwarta 14 października 2001[8].

W 2008 na skutek nieporozumień w łonie zboru, część jego wiernych zdecydowała się na niezależne funkcjonowanie. Wobec złego stanu zdrowia pastora, opiekę nad Społecznością objął wówczas Jarosław Ściwiarski, pastor zboru w Dąbrowie Górniczej. W 2011 decyzją Rady Kościoła Chrystusowego na pełniącego obowiązki pastora zboru został mianowany Daniel Masarczyk[3].

Wobec wzrostu liczby wiernych, kaplica okazała się zbyt mała na potrzeby wspólnoty. W 2016 podjęta została decyzja o budowie nowego obiektu posiadającego 150 miejsc, zlokalizowanego obok dotychczasowej siedziby. Prace rozpoczęto 14 marca 2017, a nowa kaplica została otwarta 6 stycznia 2019[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Wspólnoty lokalne. chrystusowi.pl. [dostęp 2022-07-12].
  2. a b c d e f g h i j Kościół Zborów Chrystusowych w Sosnowcu – rys historyczny. slowoizycie.pl. [dostęp 2022-07-12].
  3. a b c d e f g h i Krótki rys historyczny. spolecznosc-sosnowiec.pl. [dostęp 2022-07-12].
  4. a b Wywiad z bratem Konstantym Sacewiczem. slowoizycie.pl. [dostęp 2022-07-12].
  5. a b Wspomnienie o prezbiterze Konstantym Sacewiczu. slowoizycie.pl. [dostęp 2022-07-12].
  6. a b Józef Mrózek i inni, Kalendarz jubileuszowy 1963, Warszawa: Prezydium Rady Zjednoczonego Kościoła Ewangelicznego w Warszawie, 1962, s. 137.
  7. 70 lat Kościoła Chrystusowego w Dąbrowie Górniczej. Rys historyczny. slowoizycie.pl. [dostęp 2022-07-12].
  8. a b Kościół Zborów Chrystusowych w Sosnowcu – nowa kaplica. slowoizycie.pl. [dostęp 2022-07-12].