Kościół Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Witnicy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kościół Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Witnicy
320 z dnia 29 listopada 1990[1]
kościół parafialny
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 lubuskie

Miejscowość

Witnica

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Parafia

Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Witnicy

Wezwanie

Matki Bożej Nieustającej Pomocy

Położenie na mapie Witnicy
Mapa konturowa Witnicy, blisko centrum po prawej na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Witnicy”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Kościół Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Witnicy”
Położenie na mapie województwa lubuskiego
Mapa konturowa województwa lubuskiego, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Kościół Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Witnicy”
Położenie na mapie powiatu gorzowskiego
Mapa konturowa powiatu gorzowskiego, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Witnicy”
Położenie na mapie gminy Witnica
Mapa konturowa gminy Witnica, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Kościół Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Witnicy”
Ziemia52°40′22″N 14°54′00″E/52,672778 14,900000

Kościół pw. Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Witnicyrzymskokatolicki kościół parafialny, należący do dekanatu Kostrzyn, diecezji zielonogórsko-gorzowskiej, zlokalizowany w Witnicy, w powiecie gorzowskim, w województwie lubuskim.

Wnętrze kościoła

Historia[edytuj | edytuj kod]

Świątynia została wybudowana w 1875 roku jako kościół protestancki. Kościół został poświęcony w dniu 9 września 1945 jako katolicki przez księdza doktora Edmunda Nowickiego. W dniu 28 października 1992 roku świątynia została konsekrowana przez księdza biskupa Józefa Michalika.

Architektura i wyposażenie[edytuj | edytuj kod]

Pod względem architektonicznym, reprezentuje styl neogotycki. Posiada neoromański detal architektoniczny i oryginalny wystrój wnętrza. Dwukondygnacyjne empory, ciekawy prospekt organowy z odrestaurowanymi organami Sauera[2], ławy i drewniany kasetonowy strop pochodzą z czasów budowy kościoła. Obraz poprotestancki przedstawiający Zmartwychwstałego Chrystusa pochodzi z XIX wieku. Największy żyrandol pochodzi z 1882 roku i nosi nazwę świętego Huberta. [3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Rejestr zabytków nieruchomych woj. lubuskiego. [dostęp 2013-03-20].
  2. Za gminną tablicą informacyjną przy stacji kolejowej w Witnicy.
  3. Historia parafii i kościoła Matki Boskiej Nieustającej Pomocy w Witnicy. Parafia Matki Boskiej Nieustającej Pomocy w Witnicy. [dostęp 2013-03-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-11-04)].