Kościół Najświętszego Serca Jezusowego w Ełku

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kościół Najświętszego Serca Jezusowego w Ełku
566 z dnia 25.02.1987 r.[1]
kościół parafialny
Ilustracja
Państwo

 Polska

Miejscowość

Ełk

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Parafia

Najświętszego Serca Jezusowego w Ełku

Wezwanie

Najświętszego Serca Jezusowego

Wspomnienie liturgiczne

Uroczystość Najświętszego Serca Pana Jezusa

Położenie na mapie Ełku
Mapa konturowa Ełku, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Kościół Najświętszego Serca Jezusowego w Ełku”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Kościół Najświętszego Serca Jezusowego w Ełku”
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa konturowa województwa warmińsko-mazurskiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Kościół Najświętszego Serca Jezusowego w Ełku”
Położenie na mapie powiatu ełckiego
Mapa konturowa powiatu ełckiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kościół Najświętszego Serca Jezusowego w Ełku”
Ziemia53°49′18,3000″N 22°20′50,6400″E/53,821750 22,347400

Kościół Najświętszego Serca Jezusowego w Ełku – największy i najstarszy kościół w Ełku, wybudowany w stylu neogotyckim w latach 1847–1850. Przebudowany w latach 1922–1925 po zniszczeniach wojennych i pożarze z 1914 roku. Do 1945 świątynia ewangelicka, po II wojnie światowej polski kościół rzymskokatolicki.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Historia parafii katolickiej w Ełku sięga XV wieku. Podczas reformacji Ełk przyjął luteranizm i kościół służył wspólnocie ewangelickiej. Murowana świątynia zbliżona pod względem architektonicznym do współczesnej. Wzniesiona została w latach 18471850. W czasie I wojny światowej uległa zniszczenia na skutek działań wojennych. Odbudowano ją w latach 19221925 w stylu neogotyckim. Po II wojnie światowej kościół przekazano katolikom. Placówkę katolicką ku czci Najświętszego Serca Jezusowego erygował 20 listopada 1946 roku administrator apostolski ks. bp. Teodor Bensch, powierzając przybyłych z Krakowa Zakonników Kanoników Regularnych Laterańskich (CRL), którzy osiedlili się przy tym kościele w sierpniu 1945 roku.

Wewnątrz znajduje się ołtarz główny z 1959, 4 ołtarze boczne oraz witraże przedstawiające najważniejsze sceny z życia Jezusa Chrystusa. Posiada wysoką wieżę. Został wpisany do rejestru zabytków 25 lutego 1988. Mieści się przy ulicy Armii Krajowej 2. Z wieży kościoła codziennie o 12:00 w południe odtwarzany jest hejnał Ełku.

Pomnik przed kościołem[edytuj | edytuj kod]

17 czerwca 1950 przed kościołem przy ul. Wojska Polskiego odsłonięto pomnik, usytuowany na kamiennym cokole. Pomnik przedstawia Jezusa stojącego na betonowej kapliczce, na której widnieje napis: W hołdzie poległym Polakom za wiarę i ojczyznę. W maju 2005 roku, w 60. rocznicę zakończenia II wojny światowej, Kombatancki Związek Dzieci Wojny Rzeczypospolitej w Ełku odsłonił tablicę przy postumencie pomnika o treści: Polskie dzieci ofiary II wojny światowej, więźniowie obozów, sieroty wojenne, robotnicy niewolniczej pracy, wypędzeni, prześladowani w czasie okupacji hitlerowskiej i sowieckiej – dziękują Panu Bogu za ocalenie. W tylnej części pomnika ustawiono drewniany krzyż, przy którym zamontowano marmurową tablicę z datami misji świętych.

Galeria[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]