Kościół Najświętszego Serca Pana Jezusa w Kołowie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kościół Najświętszego Serca Pana Jezusa w Kołowie
1506 z dnia 15 lutego 2016[1]
Ilustracja
Widok ogólny
Państwo

 Polska

Miejscowość

Kołowo

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Filia

Parafia Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Szczecinie-Podjuchach

Wezwanie

Serce Jezusa

Położenie na mapie gminy Stare Czarnowo
Mapa konturowa gminy Stare Czarnowo, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Kościół Najświętszego Serca Pana Jezusa w Kołowie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko lewej krawiędzi u góry znajduje się punkt z opisem „Kościół Najświętszego Serca Pana Jezusa w Kołowie”
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego
Mapa konturowa województwa zachodniopomorskiego, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół Najświętszego Serca Pana Jezusa w Kołowie”
Położenie na mapie powiatu gryfińskiego
Mapa konturowa powiatu gryfińskiego, blisko górnej krawiędzi po prawej znajduje się punkt z opisem „Kościół Najświętszego Serca Pana Jezusa w Kołowie”
Ziemia53°19′30,5″N 14°40′53,6″E/53,325139 14,681556

Kościół Najświętszego Serca Pana Jezusa w Kołowiekatolicki kościół filialny zlokalizowany we wsi Kołowo w gminie Stare Czarnowo, w powiecie gryfińskim (województwo zachodniopomorskie), na rozległej polanie pośród lasów Puszczy Bukowej (tzw. Polana Kołowska). Należy do parafii Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Szczecinie-Podjuchach[2].

Historia i architektura[edytuj | edytuj kod]

Kościół wzniesiono z kamienia w końcu XIX wieku w stylu neogotyckim, prawdopodobnie na miejscu obiektów wcześniejszych. Wieża jest kamienno-ceglana, czworoboczna, z czterema wieżyczkami, przykryta sześciobocznym hełmem. Obiekt został poświęcony w 1949[2].

Wyposażenie[edytuj | edytuj kod]

Wewnątrz świątyni znajdują się trzy płyty nagrobne, wmurowane w podłogę prezbiterium[3], z których najcenniejsza jest, mająca dużą wartość artystyczną, płyta opata kołbackiego, Jana Jordani (zm. 1395)[4]. Pozostałe dwie upamiętniają koniuszego książęcego, który zmarł w 1615, oraz łowczego, zmarłego w 1773. Ołtarz pierwotny zaginął – obecny został przeniesiony z innego kościoła. Ambona reprezentuje styl neogotycki[2].

Otoczenie[edytuj | edytuj kod]

Kościół otaczają resztki cmentarza z nagrobkami sprzed 1945. Na terenie tym rosną drzewa 50- i 100-letnie[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Zachodniopomorski WKZ
  2. a b c d Parafia św. Piotra i Pawła, Szczecin-Podjuchy, Historia Kościoła w Kołowie
  3. Piotr Skurzyński, Pomorze, Warszawa: Wyd. Muza S.A., 2007, s. 155, ISBN 978-83-7495-133-3.
  4. Elementy historyczne architektury "Puszczy Bukowej". Tablica informacyjna in situ