Kościół Najświętszej Maryi Panny Niepokalanie Poczętej w Poznaniu
 A-358(z 27 listopada 1992) wraz z plebanią, parkiem i ogrodem[1] | |||||||||||||
| kościół parafialny | |||||||||||||
 Fasada główna kościoła | |||||||||||||
| Państwo | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Województwo | |||||||||||||
| Miejscowość | |||||||||||||
| Wyznanie | |||||||||||||
| Kościół | |||||||||||||
| Parafia | |||||||||||||
| Wezwanie | |||||||||||||
| Wspomnienie liturgiczne | |||||||||||||
| |||||||||||||
| |||||||||||||
Położenie na mapie Poznania  | |||||||||||||
Położenie na mapie Polski  | |||||||||||||
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego  | |||||||||||||
 52°25′23,18″N 16°58′10,43″E/52,423106 16,969564
| |||||||||||||
| Strona internetowa | |||||||||||||
Kościół Najświętszej Maryi Panny Niepokalanie Poczętej – zabytkowy kościół w Poznaniu znajdujący się na Głównej, przy ulicy Mariackiej 15.
Historia
[edytuj | edytuj kod].jpg)
Pierwszy kościół w biskupiej osadzie Główna powstał najprawdopodobniej w XII lub XIII wieku. Stał najpewniej po wschodniej stronie obecnej ul. Nadolnik[2]. Była to świątynia pod wezwaniem Wszystkich Świętych. Zniszczył ja pożar w 1260. Po jej odbudowie i ponownej konsekracji dodano drugiego patrona - św. Wawrzyńca. Dalsze dzieje tego kościoła giną w mrokach historii.
Współczesny kościół na Głównej zbudowano w latach 1910–1912 według projektu Mieczysława Powidzkiego, jako świątynię filialną kościoła św. Jana Jerozolimskiego za murami. Parafię w tym miejscu erygowano zaś w 1924.
18 września 2010 w parku przy kościele odsłonięto tablicę upamiętniającą Aleksandra „Lwa” Studniarskiego (1933–1954) z napisem: „Dowódca Krajowej Armii Wyzwoleńczej, świadomy przysięgi i obowiązków wobec Boga i Ojczyzny nieugięcie walczył o wolną i niepodległą Polskę oddając za nią własne młode życie w stalinowskim więzieniu. NIEZŁOMNEMU - by pamięć o nim nie zginęła”[3][4].
26 października 2014, w stulecie istnienia kościoła i 90-lecie erygowania parafii, wmurowano w ścianę świątyni dwie tablice pamiątkowe ku czci wszystkich wikariuszy i proboszczów tutejszej parafii. Uroczystość prowadził bp Damian Bryl[5].
Opis
[edytuj | edytuj kod]Kościół wzniesiono w stylu neobarokowym, na planie niemal równoramiennego krzyża. Jest to świątynia jednonawowa z transeptem, prezbiterium oraz niewielką kruchtą. W narożnikach między transeptem a prezbiterium znajdują się kaplica i zakrystia. Nawę przykrywa sklepienie kolebkowe o niewielkim luku, zaś transept i prezbiterium sklepienia krzyżowe. W ścianie kościoła tablica z 1946 poświęcona mieszkańcom Głównej, którzy zginęli podczas II wojny światowej.
Witraże w 1986 roku wykonał Adam Gołembski według projektu Franciszka Pacholskiego. W prezbiterium ukazują one św. Annę, Matkę Boską i św. Maksymiliana Marię Kolbego. W Nawie zaś Jana Pawła II, św. Urszulę Ledóchowską, św. brata Alberta, św. Rafała Kalinowskiego oraz bł. Karolinę Kózkównę i bł. Michała Kozalę.
Centralną część neobarokowego ołtarza głównego zajmuje figura patronki kościoła. Po jej bokach i w zwieńczeniu ołtarza figury aniołów. W prawej części transeptu ołtarz boczny z obrazem przedstawiającym Najświętsze Serce Pana Jezusa z 1933 pędzla Antoniego Szymańskiego. W lewej części znajdują się dwa ołtarze. W jednym z nich obraz, również namalowany przez Antoniego Szymańskiego, z 1932 przedstawiający św. Antoniego Padewskiego. W zwieńczeniu tego ołtarza rzeźba Dzieciątka Jezus. Centralną część drugiego ołtarza zajmuje kopia ikony Matki Boskiej Częstochowskiej.
W nawie, przed prezbiterium po lewej stronie ambona wykonana przez Romana Bzyla w latach 1935–1936, zaś po prawej chrzcielnica zwieńczona figuralną sceną chrztu w Jordanie, oraz obraz Jezu ufam Tobie. Nawę zamyka empora muzyczna, która trafiła tu z organami w 1946 z ewangelickiego zboru w Łekna koło Wągrowca.
Na terenie przykościelnym znajdują się kapliczka z Matką Boską z Dzieciątkiem, oraz prosta, stalowa dzwonnica z trzema dzwonami. Zostały one wzniesione po 1945. Pobliską plebania powstała natomiast w latach 1923–1924 według projektu Lucjana Michałowskiego.
27 listopada 1992 do rejestru zabytków dodano zespół kościoła par. pw. Niepokalanego Poczęcia NMP - kościół, plebanię oraz park i ogród.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]- kaplica Matki Boskiej Różańcowej w Bogucinie – filialna
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo wielkopolskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 23 lipca 2024, s. 156 [dostęp 2010-10-10].
- ↑ Jarmila Kaczmarek, Archeologiczne skarby Głównej i Zawad, w: Kronika Miasta Poznania, nr 2/2002, s.17, ISSN 0137-3552
- ↑ KMK: Poznań: Odsłonięto tablicę upamiętniającą Studniarskiego. Dziennik Bałtycki, 2010-09-19. [dostęp 2017-02-11]. (pol.).
- ↑ Krzysztof M. Kaźmierczak: Poznań: Upamiętnią "Lwa" z Głównej. Będzie specjalny obelisk. Głos Wielkopolski, 2010-09-15, 2014-09-17. [dostęp 2017-02-11]. (pol.).
- ↑ Bogna Kisiel, Mieszkańcy Głównej są bardzo zżyci ze swoją dzielnicą. Dumni, że ciągle się rozwija, w: Głos Wielkopolski, 27.10.2014, s.6
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Jerzy Sobczak, Kościoły Poznania, Zbigniew Szmidt, Michał Woźniak (ilustr.), Poznań: Wydawnictwo Debiuty, 2006, ISBN 83-922466-4-0, OCLC 832205456.
| Obszary Systemu Informacji Miejskiej | |
|---|---|
| Osiedla mieszkaniowe | |
| Parki miejskie | |
| Place i ulice | |
| Mosty | |
| Miejsca kultu religijnego | |
| Stacje i przystanki kolejowe |
