Kościół Nawiedzenia Najświętszej Marii Panny we Lwowie
49°50′33″N 24°02′14″E/49,842500 24,037222| kościół parafialny | |||||||||||
 Kościół Nawiedzenia Najświętszej Marii Panny | |||||||||||
| Państwo | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Obwód | |||||||||||
| Miejscowość | |||||||||||
| Wyznanie | |||||||||||
| Kościół | |||||||||||
| Wezwanie |
św. Michała (do 1871 r.) | ||||||||||
| |||||||||||
| |||||||||||
Położenie na mapie Lwowa  | |||||||||||
Położenie na mapie Ukrainy  | |||||||||||
Położenie na mapie obwodu lwowskiego  | |||||||||||
| 49°50′33″N 24°02′14″E/49,842500 24,037222
| |||||||||||
.JPG)
Kościół Nawiedzenia Najświętszej Marii Panny we Lwowie (obecnie cerkiew Archanioła Michała) – dawna rzymskokatolicka świątynia barokowa we Lwowie.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Klasztor karmelitów fundował w 1613 kasztelan wołyński Jan Łahodowski[1].
Kościół Nawiedzenia NMP został zbudowany w pierwszej połowie XVII w. na Górze Goluszowskiej we Lwowie dla karmelitów bosych. Wzorem dla projektanta świątyni był rzymski kościół Il Gesù. Kościół zbudowano na planie jednonawowym, przy czym nawę z obu stron otaczają ciągi połączonych kaplic zastępujące nawy boczne. Prezbiterium zaprojektowano w formie baldachimu wznoszącego się na ośmiu kolumnach.
W 1630 r. w kościele karmelitów katolickie wyznanie wiary złożył biskup ormiański Mikołaj Torosowicz, rozpoczynając w ten sposób unię Ormian polskich z Rzymem[2].
W 1648 zespół klasztorny karmelitów spłonął podczas oblężenia miasta przez Chmielnickiego. Wkrótce go odbudowano otaczając murem co nadało mu charakter obronny. Dzięki temu – mimo że pozostawał poza murami miasta – przetrwał aż do wojny północnej, gdy w 1704 został zdobyty szturmem i zniszczony przez Szwedów pod dowództwem Karola XII. Kolejna odbudowa nastąpiła w latach 30. XVIII w., wówczas ozdobiono wnętrze kościoła polichromią.
W 1783 w ramach reform józefińskich zostali usunięci z kościoła karmelici bosi (zakonnicy przenieśli się do klasztoru w Zagórzu), a wkrótce potem przejęli go karmelici trzewiczkowi, którzy rezydowali tu do drugiej wojny światowej. W tym czasie dobudowano wieżę po północnej stronie kościoła (1906, arch. Władysław Halicki), a także odbudowano barokowe hełmy wież.
W 1925 r. w klasztorze karmelitów został zamordowany przez psychicznie chorego duchownego ks. ppłk. Jan Idec, szef duszpasterstwa Dowództwa Okręgu Korpusu II w Lublinie[3].
Po drugiej wojnie światowej urządzono w budynku muzeum nauki i techniki. Obecnie należy do unickiego zgromadzenia studytów.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Andrzej Betlej, Kościół p.w. św. Michała Archanioła (Nawiedzenia Najśw. Panny Marii) i klasztor OO. Karmelitów Trzewiczkowych (pierwotnie OO. Karmelitów Bosych), cz. I, t. 20, s. 133.
- ↑ Honorat Gil, Historia zakonu karmelitów bosych, skrypt s. 50, 1997.
- ↑ Niesłychane morderstwo w klasztorze karmelitów [online], histmag.org [dostęp 2022-11-10].
Literatura
[edytuj | edytuj kod]- Andrzej Betlej: Kościół p.w. św. Michała Archanioła (Nawiedzenia Najśw. Panny Marii) i klasztor OO. Karmelitów Trzewiczkowych (pierwotnie OO. Karmelitów Bosych). [W:] Kościoły i klasztory rzymskokatolickie dawnego województwa ruskiego. T. 20. Kraków, 2012, s. 133–170. seria: Materiały do dziejów sztuki sakralnej na ziemiach wschodnich dawnej Rzeczypospolitej. Cz. I.
- J. Tokarski: Ilustrowany przewodnik po zabytkach kultury na Ukrainie. T. 1. Burchard Edition, 2000.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Archiwalne widoki kościoła w bibliotece Polona