Kościół Nawrócenia św. Pawła Apostoła w Poznaniu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kościół Nawrócenia św. Pawła Apostoła w Poznaniu
kościół parafialny
Ilustracja
Kościół, siedem krzyży i tablica pamiątkowa (2011)
Państwo

 Polska

Miejscowość

Poznań

Adres

os. Piastowskie 79, 61-159 Poznań

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Parafia

Nawrócenia św. Pawła w Poznaniu

Wezwanie

Nawrócenia św. Pawła Apostoła

Położenie na mapie Poznania
Mapa konturowa Poznania, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Kościół Nawrócenia św. Pawła Apostoła w Poznaniu”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej znajduje się punkt z opisem „Kościół Nawrócenia św. Pawła Apostoła w Poznaniu”
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego
Mapa konturowa województwa wielkopolskiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Kościół Nawrócenia św. Pawła Apostoła w Poznaniu”
Ziemia52°23′23″N 16°56′33″E/52,389722 16,942500
Strona internetowa

Kościół Nawrócenia św. Pawła Apostołarzymskokatolicki kościół parafialny, zlokalizowany w centralnej części Osiedla Piastowskiego w jednostce obszarowej SIM Osiedle Piastowskie[1] na Ratajach w Poznaniu. Od 2017 r. wielkopostny kościół stacyjny.

Historia[edytuj | edytuj kod]

15 czerwca 1983 abp Jerzy Stroba wydał dekret o organizacji parafii i budowie kościoła na os. Piastowskim. Pierwszym realizatorem tego przedsięwzięcia był ks. Tadeusz Magas, choć wcześniej pewne działania podjął już ks. Stefan Schudy - proboszcz kościoła św. Rocha (wówczas ten teren należał do tej parafii). W marcu 1985 Urząd Miejski zatwierdził projekt świątyni autorstwa prof. Jerzego Schmidta i inż. Tadeusza Mikuły. 2 maja 1988 rozpoczęto budowę kościoła (wcześniej postawiono m.in. część katechetyczną). 1 września 1989 erygowano lokalną parafię z ks. Magasem, jako proboszczem. 19 października 1994 odprawiono pierwszą mszę w nowym kościele (abp Stroba). 28 września 1997 świątynię konsekrował abp Juliusz Paetz. W 2000 wykonano małą architekturę wokół obiektu. W marcu 2001 zainstalowano witraż w prezbiterium (autor: Marcin Czeski). 28 września 2008 oddano do użytku stacje drogi krzyżowej, zaprojektowane przez Wiesława Koronowskiego, autora m.in. pomnika Karola Marcinkowskiego przy I LO.

Architektura[edytuj | edytuj kod]

Świątynia reprezentuje trendy postmodernistyczne – jest kompilacją kilku, mocno zróżnicowanych brył, luźno związanych z formami sztuki romańskiej. Wnętrze jest częściowo olicowane cegłami klinkierowymi. Nad ołtarzem znajduje się witraż, wyeksponowany partią wyróżnioną białym tynkiem. Kościół otoczony terenem zielonym o charakterze wypoczynkowym (ławki).

Według Marcina Libickiego kościół jest atrakcyjny architektonicznie ze względu na połączenie różnych materiałów i strzelistość pionowych elementów założenia.

Osobliwości[edytuj | edytuj kod]

  • siedem krzyży wyeksponowanych w specjalnej gablocie. Krzyże te skonfiskowała SB z Zarządu Regionu NSZZ Solidarność w Poznaniu w dniu ogłoszenia stanu wojennego (13 grudnia 1981). Oficer SB przekazał je do Urzędu Miejskiego i nakazał spalenie. Polecenia nigdy nie wykonano. Po latach krzyże odnaleziono i w 2001 Ryszard Grobelny, prezydent Poznania, przekazał je na ręce przewodniczącego Zarządu Regionu Solidarności – Bogdana Klepasa, a ten z kolei, złożył je w darze kościołowi,
  • urna z ziemią z grobu bł. Jerzego Popiełuszki, umieszczona w niszy ściennej w dniu 19 października 2004, w 20. rocznicę męczeńskiej śmierci księdza Popiełuszki (metalowy tubus),
  • tablica pamiątkowa o treści: Rok Świętego Pawła / 29 VI 2008-2009 / Kościół Jubileuszowy, z wizerunkiem Biblii, łańcucha i miecza.

Otoczenie[edytuj | edytuj kod]

Za kościołem roztaczają się tereny zielone Parku Nad Wartą. Stoi tu m.in. rzeźba Kompozycja – Otwieranie Zuzanny Pawlickiej[2].

Galeria zdjęć[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]