Kościół Santo Stefano dei Cavalieri

Kościół Santo Stefano dei Cavalieri

Chiesa di Santo Stefano dei Cavalieri

Widok z zachodu
Państwo	Włochy
Region	Toskania
Miejscowość	Piza
Adres	Piazza dei Cavalieri, 1, 56126 Pisa PI, Włochy
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki (łaciński)
Wezwanie	św. Stefana I
Wspomnienie liturgiczne	2 sierpnia
Przedmioty szczególnego kultu
Relikwie	św. Stefana I
Historia Data rozpoczęcia budowy 1563 Data zakończenia budowy 1568 Data poświęcenia 1569 Ważniejsze przebudowy 1859
Dane świątyni Styl renesans Architekt Giorgio Vasari, Don Giovanni de’ Medici Wieża kościelna • liczba wież 1 Liczba naw 1
Położenie na mapie Toskanii Kościół Santo Stefano dei Cavalieri
Położenie na mapie Włoch Kościół Santo Stefano dei Cavalieri
43°43′10″N 10°24′04″E

Kościół Santo Stefano dei Cavalieri (wł. Chiesa di Santo Stefano dei Cavalieri) – rzymskokatolicka świątynia znajdująca się we włoskim mieście Piza, przy Piazza dei Cavalieri, wzniesiona w XVI wieku na zlecenie Zakonu Rycerzy Świętego Stefana.

Historia

Kościół wzniesiono na miejscu średniowiecznego kościoła San Sebastiano alle Fabbriche Maggiori, rozebranego w 1563 roku, na zlecenie Zakonu Rycerzy Świętego Stefana. Projekt powierzono Giorgiowi Vasariemu, w 1568 roku ukończono budowę nawy, a w 1572 – dzwonnicy. Po śmierci architekta w 1574 roku prace przejął Don Giovanni de’ Medici, który sporządził projekt fasady, inspirowany wcześniejszym pomysłem Vasariego. W latach 1683–1691 po obu stronach dobudowano budynki szatni rycerskiej i magazynu. W XVIII wieku opracowano niezrealizowane plany przebudowy kościoła na planie krzyża łacińskiego. W 1859 na miejscu bocznych skrzydeł wzniesiono istniejące do dziś dwie sale wg projektu Gaetana Niccolego.

Architektura i wyposażenie

Kościół renesansowy, jednonawowy. Po obu stronach do nawy głównej dostawione są XIX-wieczne dobudówki. Wnętrze zdobią liczne trofea związane z sukcesami floty Medyceuszy oraz fragmenty chorągwi z bitwy pod Lepanto. Jednymi z najcenniejszych dzieł są obrazy: Narodzenie Chrystusa Agnola Bronzina i Ukamieniowanie św. Szczepana Giorgia Vasariego. W ołtarzu głównym z lat 1702–1709 przechowywane są relikwie św. Stefana. We wnętrzu znajduje się również ambona z 1627 roku autorstwa Chiarissima Fancellego oraz dwa instrumenty organowe.

Galeria

• 
  Widok na świątynię z początku XIX wieku
• 
  Fasada
• 
  Portal główny
• 
  Dzwonnica
• 
  Wnętrze
• 
  Ołtarz główny i organy
• 
  Ambona
• 
  Strop