Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Pisarzowicach

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny
w Pisarzowicach
A/2061/830 z dnia 27.12.1960[1]
kościół parafialny
Ilustracja
Kościół Wniebowzięcia NMP
w Pisarzowicach.
Państwo

 Polska

Województwo

 dolnośląskie

Miejscowość

Pisarzowice

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Parafia

Wniebowzięcia NMP w Pisarzowicach

Wezwanie

Wniebowzięcie NMP

Wspomnienie liturgiczne

15 sierpnia

Położenie na mapie gminy wiejskiej Kamienna Góra
Mapa konturowa gminy wiejskiej Kamienna Góra, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Pisarzowicach”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Pisarzowicach”
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Pisarzowicach”
Położenie na mapie powiatu kamiennogórskiego
Mapa konturowa powiatu kamiennogórskiego, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Pisarzowicach”
Ziemia50°47′27″N 15°57′04″E/50,790833 15,951111

Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Pisarzowicachrzymskokatolicki kościół parafialny pod wezwaniem Wniebowzięcia NMP, znajdujący się w Pisarzowicach w diecezji legnickiej.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Kościół w obecnej formie został wybudowany w XVI w., zaś w latach 1592–1603 miała miejsce jego przebudowa. Remonty były wykonane ponadto w 1879, 1959 i pod koniec lat 90. XX w. Pracom w 1879 r. bryła zawdzięcza jeszcze powstanie wieży dzwonowej. Budynek kościoła powstał na planie prostokąta. Wewnątrz pod drewnianym sufitem znajdują się dwa rzędy ławek. W prezbiterium widoczne jest sklepienie krzyżowo-żebrowe ze zwornikami spływające służkami na rzeźbione wsporniki figuralne z kamienia. Ponadto w strefie sacrum znajduje się pozostałość renesansowej loży kolatorskiej za drewnianą przesłoną. W nawie drewniany, płaski strop i drewniane, polichromowane empory z lat 1610–1630. W murach obwodowych dwie całopostaciowe kamienne płyty nagrobne i dwie płyty epitafijne z początku XVI w. oraz owalne epitafium z 1787 r.[2].

Na szczególną uwagę zasługuje rzeźbiony Ołtarz Wniebowzięcia NMP z 1521 r. ze sceną Wniebowzięcia NMP, który jest jednym z nielicznych zachowanych bez większych zmian retabulów śląskich[3].

Galeria[edytuj | edytuj kod]

1
Widok z chóru na prezbiterium
2
Płyty nagrobne na zewnątrz
3
Ołtarz główny

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo dolnośląskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023 [dostęp 2013-11-12].
  2. Jubileuszowy schematyzm diecezji legnickiej 1992 - 2017, Legnica 2017, s. 302-303.
  3. Anna Ziomecka, Śląskie retabula szafowe w drugiej połowie XV i na początku XVI wieku, „Roczniki Sztuki Śląskiej” X, Wrocław 1976, s. 103.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Anna Ziomecka, Śląskie retabula szafowe w drugiej połowie XV i na początku XVI wieku, „Roczniki Sztuki Śląskiej” X, Wrocław 1976.
  • Małgorzata Krzyżanowska - Witkowska, Łukasz Wyszomirski, Kościoły Diecezji Legnickiej: nasze dziedzictwo. T.2, Bydgoszcz 2016.
  • Jubileuszowy schematyzm diecezji legnickiej 1992 - 2017, Legnica 2017.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]