Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Bielawie
 A/1896/605/WŁ z dnia 8.01.1976[1]
| |||||||||||||||
| kościół parafialny | |||||||||||||||
 widok ogólny | |||||||||||||||
| Państwo | |||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Województwo | |||||||||||||||
| Miejscowość | |||||||||||||||
| Adres |
ul. Wolności 130 | ||||||||||||||
| Wyznanie | |||||||||||||||
| Kościół | |||||||||||||||
| Parafia | |||||||||||||||
| Wezwanie | |||||||||||||||
| Wspomnienie liturgiczne |
15 sierpnia | ||||||||||||||
| |||||||||||||||
| |||||||||||||||
Położenie na mapie Bielawy  | |||||||||||||||
Położenie na mapie Polski  | |||||||||||||||
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego  | |||||||||||||||
Położenie na mapie powiatu dzierżoniowskiego  | |||||||||||||||
 50°41′14,00″N 16°36′59,03″E/50,687222 16,616397
| |||||||||||||||
Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny – rzymskokatolicki kościół parafialny należący do dekanatu Bielawa diecezji świdnickiej.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Świątynia została wybudowana w latach 1868-1876 w stylu neogotyckim według projektu architekta Alexisa Langera z Wrocławia. W dniu 15 listopada 1876 roku ksiądz dziekan z Dzierżoniowa, Adolf Rinke, poświęcił nowy kościół. Uroczystości tej przewodniczył nowy proboszcz, ksiądz Karol Stein. Jako osobisty dar dla nowej świątyni ksiądz. Franciszek Krauze przekazał organy o 30-głosach, które są używane do dzisiejszego dnia. W 1892 roku kardynał Georg Kopp konsekrował świątynię. Jest to budowla trójnawowa, na planie krzyża, o wysokości wieży 101 metrów. Wyposażenie wnętrza zostało wykonane w stylu neogotyckim. Obraz Najświętszej Maryi Panny Wniebowziętej umieszczony w głównym ołtarzu, namalowany na płótnie, został wykonany w 1913 roku.
W latach 1961-1966 został przeprowadzony remont dachu, obydwóch wież, okien i organów. Została wymieniona posadzka i wnętrze zostało wymalowane. Nowa polichromia została poświęcona przez biskupa Wincentego Urbana w dniu 29 października 1966 roku. W 1976 roku dach razem z dużą wieżą został pokryty blachą miedzianą. W 1992 roku został wykonany ołtarz soborowy i lektorium w stylu neogotyckim. W latach 1992-1993 wieża i świątynia zostały wyspoinowane. W 1993 roku organy zostały poddane kapitalnemu remontowi, a w 1994 roku zostało założone nowe nagłośnienie. W 1996 roku została wykonana nowa instalacja odgromowa i została wyremontowana podłoga pod ławami. W latach 1996-1997 zostały zamontowane rury spustowe i zostało wykonane opierzenie dachu. W 1995 roku została zmodernizowana kotłownia i zostało zainstalowane ogrzewanie gazowe. Został doprowadzony rurociąg c.o. do zakrystii razem z wodą. W 1996 roku został przeprowadzony remont dachu. W 1997 roku rury stalowe wodonośne zostały zastąpione przez miedziane. W 1998 roku zamówiono trzy dzwony, które po konsekracji zostały zamontowane na wieży. W 1999 roku została wymieniona instalacja grzewcza. W 2000 roku zostały zamontowane zegary na wieży oraz wykonano oświetlenie zewnętrzne świątyni[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo dolnośląskie, Narodowy Instytut Dziedzictwa, 15 lutego 2023, s. 9 [dostęp 2016-04-10].
- ↑ O parafii. Parafia Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Bielawie. [dostęp 2016-04-10]. (pol.).