Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Czarnem

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Czarnem
A-94 z dnia 20 lutego 1959[1]
Kościół parafialny
Ilustracja
widok ogólny
Państwo

 Polska

Miejscowość

Czarne

Adres

ul. Kościelna

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Parafia

Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Czarnem

Wezwanie

Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny

Wspomnienie liturgiczne

15 sierpnia

Położenie na mapie Czarnego
Mapa konturowa Czarnego, blisko centrum na prawo u góry znajduje się punkt z opisem „Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Czarnem”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Czarnem”
Położenie na mapie województwa pomorskiego
Mapa konturowa województwa pomorskiego, blisko lewej krawiędzi na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Czarnem”
Położenie na mapie powiatu człuchowskiego
Mapa konturowa powiatu człuchowskiego, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Czarnem”
Położenie na mapie gminy Czarne
Mapa konturowa gminy Czarne, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Czarnem”
53°41′01″N 16°56′31″E/53,683611 16,941944

Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Czarnemrzymskokatolicki kościół parafialny, należący do parafii pod tym wezwaniem, dekanatu Czarne, diecezji koszalińsko-kołobrzeskiej, metropolii szczecińsko-kamieńskiej, znajdujący się w mieście Czarne, w województwie pomorskim.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Obecna świątynia została wzniesiona w latach 1756–1757 po zniszczeniu przez pożar poprzedniego kościoła w 1755 roku. Budowla została konsekrowana 20 listopada 1757 roku[2]. Po dwuletnim remoncie, prowadzonym w ramach projektu „Dziedzictwo i kultura małych ojczyzn”, kościół został ponownie konsekrowany 29 września 2012 roku[3].

Architektura[edytuj | edytuj kod]

Kościół składa się ze znajdującej się od zachodu wieży wciągniętej w nawę, nakrytej barokowym hełmem oraz prezbiterium trójbocznego. Jest to świątynia orientowana – skierowana na wschód, posiada konstrukcję ryglową – tzw. mur pruski. Była nakryta dachówką, obecnie jest to gont, a właściwie klepka bukowa.

Wyposażenie[edytuj | edytuj kod]

Wnętrze budowli ma charakter zabytkowy. Najstarszym zabytkiem jest kamienna gotycka chrzcielnica (powstała prawdopodobnie w XIV stuleciu), pełniąca obecnie funkcję kropielnicy. Rzadkie i piękne jest antepedium ołtarzowe wykonane z wielobarwnego kurdybanu.

Wewnątrz znajduje się bardzo bogate wyposażenie barokowe. Do głównych jego elementów należą:

  • ołtarz główny – barokowy, pochodzący z 1 połowy XVIII wieku,
  • ambonarokokowa, pochodząca z 2 połowy XVIII wieku,
  • chrzcielnica – rokokowa, pochodząca z 2 połowy XVIII wieku,
  • prospekt organowy – barokowy, pochodzący z XVIII wieku,
  • krucyfiks – barokowy, pochodzący z połowy XVIII wieku,
  • barokowe rzeźby św. Mikołaja i św. Stanisława, pochodzące z połowy XVIII wieku
  • konfesjonał rokokowy, pochodzący z 2 połowy XVIII wieku[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Rejestr zabytków nieruchomych woj. zachodniopomorskiego. [dostęp 2014-08-30].
  2. Czarne, Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny. diecezja koszalińsko-kołobrzeska. [dostęp 2014-07-30]. (pol.).
  3. Czarne. Nawet proboszcz patrzył z niedowierzaniem. Tygodnik Człuchowski. [dostęp 2014-07-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)]. (pol.).
  4. Kościoły istniejące. Urząd Miasta i Gminy Czarne. [dostęp 2014-07-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-10-23)]. (pol.).