Kościół bł. Jakuba Strzemię w Horyńcu-Zdroju

Kościół Zdrojowy w Horyńcu-Zdroju
	nr rej. A-32 z dnia 20.06.2001
	kościół filialny
	; Kościół zdrojowy w Horyńcu, dawna cerkiew (2025)
Państwo	Polska
Województwo	podkarpackie
Miejscowość	Horyniec-Zdrój
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
Parafia	Niepokalanego Poczęcia NMP w Horyńcu-Zdroju
Wezwanie	Narodzenia NMP (cerkiew); bł. Jakuba Strzemię (kościół)
Historia
Data zakończenia budowy	1818,; rozbudowa 1984
	Położenie na mapie gminy Horyniec-Zdrój Kościół Zdrojowy w Horyńcu-Zdroju
	Położenie na mapie Polski Kościół Zdrojowy w Horyńcu-Zdroju
	Położenie na mapie województwa podkarpackiego Kościół Zdrojowy w Horyńcu-Zdroju
	Położenie na mapie powiatu lubaczowskiego Kościół Zdrojowy w Horyńcu-Zdroju
	50°11′28,0″N 23°21′41,1″E/50,191111 23,361417
	Multimedia w Wikimedia Commons

Cerkiew Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Horyńcu-Zdroju – dawna parafialna cerkiew greckokatolicka, wzniesiona w 1818 w Horyńcu-Zdroju.

Po wysiedleniach ludności ukraińskiej po 1947 cerkiew przejęta przez kościół rzymskokatolicki. Obecnie użytkowana jako kościół filialny, zdrojowy pw. bł. Jakuba Strzemię parafii w Horyńcu-Zdroju.

Historia

Świątynia powstała w 1818 z fundacji Stadnickich ówczesnych właścicieli Horyńca^[2]. Początkowo była to unicka kaplica dworska, a następnie pełniła funkcję parafialnej cerkwi greckokatolickiej aż do lat powojennych. W 1984 do świątyni od strony prezbiterium dobudowano obszerną nawę nie harmonizującą z zabytkiem ani stylem. Wybudowano także plebanię^[3].

Architektura i wyposażenie

Jest to nieduża budowla klasycystyczna o fasadzie ozdobionej czterokolumnowym portykiem i trójkątnym frontonem. Nad wejściem znajduje się herb Stadnickich Szreniawa, fundatorów świątyni^[2].

Otoczenie

Obok świątyni znajduje się murowana dzwonnica parawanowa zbudowana w 1818^[3].

Galeria

Elewacja frontowa
Herb fundatorów
Elewacja zachodnia
Dzwonnica

Przypisy

↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo podkarpackie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 31 stycznia 2025 [dostęp 2018-05-11] .
↑ ^a ^b Grzegorz Rąkowski: Polska egzotyczna II. Oficyna Wydawnicza Rewasz, Pruszków 2002, Wydanie II, s. 356,357. ISBN 83-85557-78-4.
↑ ^a ^b Artur Pawłowski: Roztocze. Oficyna Wydawnicza Rewasz, Pruszków 2009, s. 254. ISBN 978-83-89188-87-8.

[Zabytek-1] Rejestr zabytków nieruchomych – województwo podkarpackie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 31 stycznia 2025 [dostęp 2018-05-11] .

[Rąkowski-2] Grzegorz Rąkowski: Polska egzotyczna II. Oficyna Wydawnicza Rewasz, Pruszków 2002, Wydanie II, s. 356,357. ISBN 83-85557-78-4.

[Pawłowski-3] Artur Pawłowski: Roztocze. Oficyna Wydawnicza Rewasz, Pruszków 2009, s. 254. ISBN 978-83-89188-87-8.

[1]

[2]

[3]