Kościół i Klasztor oo. Franciszkanów w Krośnie

	Kościół i Klasztor oo. Franciszkanów w Krośnie
	Kościół i Klasztor oo. Franciszkanów w Krośnie
	A-10 z dnia 30.11.1947
	; Kościół Franciszkanów
Państwo	Polska
Miejscowość	Krosno
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
Parafia	Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny w Krośnie
Dane świątyni
Świątynia; • liczba wiernych	; ok. 3 600 osób
Ołtarz; • liczba ołtarzy	; 3
	Położenie na mapie Krosna Kościół i Klasztor oo. Franciszkanów w Krośnie
	Położenie na mapie województwa podkarpackiego Kościół i Klasztor oo. Franciszkanów w Krośnie
	Położenie na mapie Polski Kościół i Klasztor oo. Franciszkanów w Krośnie
	49°41′36,937″N 21°46′00,167″E/49,693594 21,766713
	Multimedia w Wikimedia Commons

Klasztor oo. franciszkanów z kościołem pw. Najświętszej Maryji Panny znajdują się w Krośnie przy ul. Franciszkańskiej^[1], nieopodal rynku.

W podziemiach kościoła znajdują się groby rodzeństwa Anny i Stanisława Oświęcimów, z którymi wiąże się jedna z krośnieńskich legend. Poświęcona jest im także tzw. "kaplica miłości" (kaplica Oświęcimów) pw. Najświętszej Maryji Panny i św. Stanisława ze Szczepanowa zbudowana od 2 maja 1647 r. do 8 października 1648 r. według projektu mediolańczyka Wincentego Petroniego. W kaplicy znajduje się także sztukateria włoskiego mistrza Giovanniego Battisty Falconiego. Obraz w ołtarzu kaplicy przedstawia Wskrzeszenie Piotrowina przez św. Stanisława. Na ścianach obrazy Oświęcimów i ich rodziców: ojca Floriana Oświęcima i jego żon: Barbary z Szamotów Oświęcimowej, Reginy ze Śląskich oraz Jana Oświęcima - podstarościego, podczaszego bielskiego i sędziego sanockiego.

W ołtarzu głównym znajduje się obraz Matki Boskiej Murkowej, koronowany w 2010 przez ks. kard. Stanisława Dziwisza oraz ks. abpa Józefa Michalika.

Nagrobki[edytuj | edytuj kod]

W kościele Franciszkanów znajdują się cztery nagrobki – dzieła sztuki rzeźbiarskiej mistrzów polskich i włoskich z okresu renesansu i baroku, przedstawiające w realistycznej formie zmarłe postacie:

Nagrobek Barbary z Kamienieckich Mniszchowej (zm. ok. 1569) – starościny sokalskiej i łukowskiej. Wykonany przez Jakuba Trwałego – lwowianina. Barbara Mniszech jest matką Jerzego Mniszcha, wojewody sandomierskiego, i babką Maryny Mniszchównej – carycy – żony Dymitra Samozwańca.

Nagrobek Jana Kamienieckiego (1524 w Odrzykoniu – 5 lutego 1560, syn wojewody podolskiego) – wykonany przez mistrza włoskiego Jana Marii Padovano,

Nagrobek Jadwigi z Włodków Firlejowej (1530-1609) – siostrzenicy kanclerza Jana Zamoyskiego, żony fundatora Piotra Firleja – Wojewody Lubelskiego, Kasztelana Zawichostowskiego, właściciela Odrzykonia, Czarnorzek i innych miejscowości – dzieło Giovanniego Reitino De Lugano z 1611 r. (zm. ok. 1620).

Nagrobek dwukondygnacyjny Jana (zm. ok. 1597) i Elżbiety Jędrzejowskich – dziedziców Potoka i klucza beskiego wykonany przez nieznanego polskiego rzeźbiarza.

Według K. Niesieckiego, znajdował się tutaj nagrobek biskupa przemyskiego Stanisława Tarły^[2].