Na mapach: 
50°32′46″N 16°33′06″E/50,546111 16,551667
50°32′46″N 16°33′06″E/50,546111 16,551667Kościół i szkoła ewangelicka w Nowej Rudzie - Słupcu
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
| |||||||||
| Państwo | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość |
Nowa Ruda | ||||||||
| Wyznanie | |||||||||
| Kościół | |||||||||
| |||||||||
| |||||||||
Położenie na mapie Nowej Rudy  | |||||||||
Położenie na mapie Polski  | |||||||||
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego  | |||||||||
Położenie na mapie powiatu kłodzkiego  | |||||||||
| 50°32′46″N 16°33′06″E/50,546111 16,551667
| |||||||||
Galeria: kościół
Kościół i szkoła ewangelicka w Nowej Rudzie - Słupcu – kościół ewangelicki wybudowany w 1903 r. w Nowej Rudzie - Słupcu przy ul. Piwnej 5.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Początki luteranizmu w Słupcu sięgają lat 1558–1628. Pierwsza szkoła powstała w 1866 r. Przed II wojną światową w budynku przy ul. Piwnej 5 znajdowały się: szkoła ewangelicka (parter) oraz kościół ewangelicki (I piętro). Fundatorkami ołtarza były: baronowa Małgorzata von Kassel (ur. 1866), żona Oskara Karola Rudolfa Pilati (ur. 1860)[1] oraz hrabina Pilati; ambony Becker, dyrektor huty szkła oraz Georg Rose, właściciel drukarni. Obecnie budynek pełni funkcję mieszkalną.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Słownik geografii turystycznej Sudetów. Marek Staffa (redakcja). T. 11: Góry Sowie, Wzgórza Włodzickie. Wrocław: Wyd: I-Bis 1995, ISBN 83-85773-12-6, s. 352
- Andrzej Behan, Nowa Ruda: przewodnik historyczno-turystyczny, Wydawnictwo Maria, Nowa Ruda 2006, s. 199, ISBN 83-60478-08-2