Kościół im. ks. Marcina Lutra w Chorzowie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kościół im. ks. Marcina Lutra
w Chorzowie
A/244/09 z 25 maja 2009[1]
kościół parafialny
Ilustracja
Kościół od północnego zachodu (2020)
Państwo

 Polska

Województwo

 śląskie

Miejscowość

Chorzów

Adres

ul. Powstańców 13

Wyznanie

protestanckie

Kościół

Ewangelicko-Augsburski w RP

Parafia

Ewangelicko-Augsburska w Chorzowie

Imię

Marcina Lutra

Położenie na mapie Chorzowa
Mapa konturowa Chorzowa, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Kościół im. ks. Marcina Lutraw Chorzowie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół im. ks. Marcina Lutraw Chorzowie”
Położenie na mapie województwa śląskiego
Mapa konturowa województwa śląskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kościół im. ks. Marcina Lutraw Chorzowie”
Ziemia50°17′42″N 18°57′06″E/50,295000 18,951667

Kościół im. ks. Marcina Lutra w Chorzowiekościół z lat 1897–1898 w Chorzowie, wpisany do rejestru zabytków nieruchomych województwa śląskiego. Należy do parafii ewangelicko-Augsburskiej w Chorzowie.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Świątynia została wybudowana w latach 1897–1898[2] na planie krzyża według projektu Ludwiga Böttgera(inne języki)[2] (1845–1894[3]), stanowiący zdaniem Irmy Koziny jego szczytowe osiągnięcie[4]. Kamień węgielny położono w dniu 21 marca 1897 roku, natomiast gotowa już budowla została poświęcona w dniu 10 listopada 1898 roku[4], w dzień urodzin twórcy reformacji, Marcina Lutra. W świątyni odbywają się koncerty chóru parafialnego Cantate[5]. Od 2011 roku na terenie kościoła odbywa się w I niedzielę adwentu parafialny kiermasz adwentowy, podczas którego w kościele odbywają się koncerty zaproszonych grup.

Architektura[edytuj | edytuj kod]

Kościół halowy, jeden z największych kościołów protestanckich na Górnym Śląsku, mogący pomieścić około 1300 osób został wzniesiony w stylu neogotyckim z cegły, na rzucie krzyża łacińskiego. Korpus i płytki transept dwuprzęsłowe. Bardzo szeroka nawa główna, nawy boczne stanowią wąskie przejścia. Prezbiterium zostało zamknięte wielobocznie, przy nim ośmioboczny aneks. W prezbiterium architektoniczny neogotycki ołtrarz autorstwa berlińskiego artysty Rudolfa Herzoga z umieszczonym centralnie rzeźbionym krzyżem; witraże ornamentalne i figuralne pochodzą z wartszatu F. Müllera z Quedlinburga; prosta abmona po lewej stronie prezbiterium, kamienna chrzcielnica, dwa żyrandole[5].

Na wieży wiszą dwa dzwony - mniejszy, przelany w 1913 r. i większy, staliwny z 1901, o wadze ok. 450 kg, odlany w Bochumer Verein[6]. Umieszczono na niej również zegar firmy Weule(inne języki) z Bockenem[7]. Na osi wieży kruchta ostrołukowa z portalem podwójnym.

28 głosowe organy wybudowała firma Schlag & Söhne w 1898 roku. W czasie I wojny światowej zarekwirowano piszczałki prospektowe, które w późniejszym czasie zastąpiono cynkowymi. Instrument ma dużą wartość historyczną, ponieważ jest zachowany w stanie oryginalnym bez zmian do dnia dzisiejszego[8].

Transept i nawy boczne zostały podzielone na dwie kondygnacje poprzez wprowadzenie empor, które umieszczono w celu zwiększenia liczby miejsc dla wiernych[7].

Kościół otacza ogrodzenie wzniesione w 1902 roku według projektu H. Hirta z Królewskiej Huty.

Galeria[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]