Przejdź do zawartości

Kościół poewangelicki w Kamieńcu Ząbkowickim

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kościół poewangelicki
Zabytek: nr rej. A/4279/1842 z 8.10.1966
dawniej kościół parafialny
Ilustracja
widok ogólny
Państwo

 Polska

Województwo

 dolnośląskie

Miejscowość

Kamieniec Ząbkowicki

Adres

ul. Zamkowa

Wyznanie

chrześcijaństwo

Kościół
Położenie na mapie Kamieńca Ząbkowickiego
Mapa konturowa Kamieńca Ząbkowickiego, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół poewangelicki”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Kościół poewangelicki”
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Kościół poewangelicki”
Położenie na mapie powiatu ząbkowickiego
Mapa konturowa powiatu ząbkowickiego, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół poewangelicki”
Położenie na mapie gminy Kamieniec Ząbkowicki
Mapa konturowa gminy Kamieniec Ząbkowicki , blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Kościół poewangelicki”
Ziemia50°31′18,5″N 16°52′42,8″E/50,521806 16,878556
Multimedia w Wikimedia Commons

Kościół poewangelicki – zabytkowa świątynia protestancka w Kamieńcu Ząbkowickim, w powiecie ząbkowickim, w województwie dolnośląskim. Obecnie nie pełni funkcji sakralnych.

Budynek wpisany jest do rejestru zabytków województwa dolnośląskiego pod numerem:A/4279/1842 z 8.10.1966[1], jest częścią pomnik historii "Kamieniec Ząbkowicki – zespół architektoniczno-krajobrazowy"[2].

Jest to budowla wzniesiona w 1885 roku i zaprojektowana przez Ferdinanda Martiusa – współautora i budowniczego pałacu w Kamieńcu Ząbkowickim. Do powstania świątyni znacznie przyczyniła się księżna Marianna Orańska.

Kościół, nazywany „Czerwonym kościółkiem”, reprezentuje styl neogotycki. Świątynia posiada jedną nawę z transeptem i jest orientowana. Wybudowana została przeważnie z cegły, ale elementy dekoracyjne, wykończenia murów, okien, otworów drzwiowych powstały z piaskowca. Od strony zachodniej do świątyni jest dobudowana wieża o wysokości 52 metrów.

Od chwili wybudowania do zakończenia II wojny światowej kościół należał do gminy ewangelickiej. Burzliwa jest powojenna historia budowli – obiekt przez wiele lat pełnił funkcje magazynowe, i dzięki temu – chociaż zaniedbany – był utrzymywany przez kilkadziesiąt lat w niezłym stanie technicznym. Co pewien czas były podejmowane próby ratowania świątyni i jej adaptacji na cele społeczne. Dopiero w latach 80. XX wieku, dzięki staraniom Towarzystwa Miłośników Ziemi Kamienieckiej, rozpoczęła się restauracja kościoła. Prace, przerwane w końcu lat 80. (na skutek zmian ustrojowych w Polsce), były kontynuowane ponownie w połowie lat 90.

Po wykonanej restauracji świątynia pełni funkcję centrum kultury – jest siedzibą Gminnego Centrum Wystawienniczego[3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo dolnośląskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2025 [dostęp 2019-10-27].
  2. ↑ Rozporządzenie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 6 marca 2024 r. w sprawie uznania za pomnik historii "Kamieniec Ząbkowicki – zespół architektoniczno-krajobrazowy" (Dz.U. z 2024 r. poz. 410)
  3. ↑ Kamieniec Ząbkowicki - kościół ewangelicki, ob. sala widowiskowo-wystawiennicza. Dolnośląskie szlaki kulturowe. [dostęp 2019-10-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-10-27)]. (pol.).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Kościół_poewangelicki_w_Kamieńcu_Ząbkowickim&oldid=77694915”