Cerkiew Przemienienia Pańskiego w Siemuszowej

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Cerkiew
Przemienienia Pańskiego
w Siemuszowej
(obecnie kościół Chrztu Pańskiego)
A-285 z dnia 4.11.1992
kościół filialny
Ilustracja
Elewacja południowa
Państwo

 Polska

Województwo

 podkarpackie

Miejscowość

Siemuszowa

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Parafia

Rozesłania Apostołów w Mrzygłodzie

Wezwanie

Chrztu Pańskiego

Położenie na mapie gminy Tyrawa Wołoska
Mapa konturowa gminy Tyrawa Wołoska, po lewej znajduje się punkt z opisem „Siemuszowa, cerkiew”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Siemuszowa, cerkiew”
Położenie na mapie województwa podkarpackiego
Mapa konturowa województwa podkarpackiego, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Siemuszowa, cerkiew”
Położenie na mapie powiatu sanockiego
Mapa konturowa powiatu sanockiego, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Siemuszowa, cerkiew”
Ziemia49°35′50,6″N 22°18′43,6″E/49,597389 22,312111

Cerkiew Przemienienia Pańskiego w Siemuszowej – drewniana filialna cerkiew greckokatolicka, znajdująca się w Siemuszowej, w powiecie sanockim.

Świątynia została włączona do podkarpackiego Szlaku Architektury Drewnianej.

Historia obiektu[edytuj | edytuj kod]

Cerkiew została wzniesiona w 1841. Cerkiew należała do parafii greckokatolickiej w Tyrawie Solnej. Od 1946 filialny kościół rzymskokatolicki pw. Chrztu Pańskiego, remontowany w 1978.

Architektura i wyposażenie[edytuj | edytuj kod]

Cerkiew prezentuje typ budownictwa ludowego w duchu klasycystycznym z wyraźnymi pierwiastkami latynizacji przejawiającymi się w nawiązaniu do tradycyjnego nurtu architektury sakralnej okresu józefińskiego. Jest to budynek o konstrukcji zrębowej, dwudzielny, z trójbocznie zamkniętym prezbiterium, nakryty dwukalenicowym dachem zwieńczonym baniastym hełmem. Od zachodu do cerkwi dobudowana jest szkieletowa wieża nakryta dachem namiotowym, również z hełmem. W przedłużeniu prezbiterium murowana zakrystia.

Wewnątrz zachował się klasycystyczny ikonostas z drugiej połowy XIX wieku, na ścianach babińca i nawy znajduje się polichromia figuralna.

Otoczenie[edytuj | edytuj kod]

Około 200 m powyżej cerkwi, na szczycie góry z pięknym widokiem, znajduje się duży cmentarz greckokatolicki, na którym można zobaczyć wiele kamiennych nagrobków, najstarsze pochodzą z początku XIX wieku. Cmentarz został odremontowany w 2008 przez Stowarzyszenie Dziedzictwo Mniejszości Karpackich, przy współudziale Stowarzyszenia Magurycz i Stowarzyszenia „Jeden Świat”.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • M. Skowroński, A. Komski, A. Skowrońska-Wydrzyńska - „Cerkwie Nadsania”, Nowy Sącz 2002, ISBN 83-88887-08-4