51°04′50″N 15°17′43″E/51,080556 15,295278Kościelniki Dolne
| ||||
| ||||
| Państwo |  Polska
| |||
| Województwo |  dolnośląskie
| |||
| Powiat | lubański | |||
| Gmina | Lubań | |||
| Sołectwo | Kościelniki Dolne | |||
| Wysokość | 215-220[1] m n.p.m. | |||
| Liczba ludności (III 2011) | 391[2] | |||
| Strefa numeracyjna | 75 | |||
| Tablice rejestracyjne | DLB | |||
| SIMC | 0190331 | |||
Położenie na mapie gminy wiejskiej Lubań   Kościelniki Dolne | ||||
Położenie na mapie Polski  Kościelniki Dolne | ||||
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego  Kościelniki Dolne | ||||
Położenie na mapie powiatu lubańskiego  Kościelniki Dolne | ||||
| 51°04′50″N 15°17′43″E/51,080556 15,295278
| ||||
Kościelniki Dolne (niem. Nieder-Steinkirch) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie lubańskim, w gminie Lubań.
Położenie[edytuj | edytuj kod]
Kościelniki Dolne to niewielka wieś o długości około 1,2 km leżąca na Pogórzu Izerskim, na lewym brzegu Kwisy, między Kościelnikiem na północy i Kościelnikami Średnimi na południu, na wysokości około 215-220 m n.p.m.[1]
Podział administracyjny[edytuj | edytuj kod]
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa jeleniogórskiego.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Co najmniej od 1387 r. wieś należała do rodu von Uechtritz, co zostało wzmiankowane w dokumencie wydanym w kancelarii księżnej świdnicko-jaworskiej Agnieszki. Kościelniki do 1. połowy XVI w. stanowiły jedną miejscowość, po czym podzielone zostały na trzy wsie: Kościelniki Dolne, Kościelniki Średnie i Kościelniki Górne. Dwór w stylu renesansowym powstał w Kościelnikach Dolnych w XVI wieku. W 1875 roku został przebudowany na eklektyczny pałac: powstało nowe wejście od strony południowej, powiększono boczne skrzydła. Założono także park. Znajdujący się w ruinie pałac został rozebrany około 1971 roku i jedyną jego pozostałością jest renesansowy portal znajdujący się obecnie w ratuszu w Lubaniu[3].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Słownik geografii turystycznej Sudetów. redakcja Marek Staffa. T. 2: Pogórze Izerskie. Cz. 1: A-Ł. Wrocław: Wydawnictwo I-BiS, 2003, s. 342, 343. ISBN 83-85773-60-6.
- ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
- ↑ Nieistniejący pałac w Kościelnikach Dolnych | VERENNE, 1 marca 2018 [dostęp 2020-03-27] (pol.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Słownik geografii turystycznej Sudetów. Marek Staffa (redakcja). T. 2: Pogórze Izerskie (A-Ł). Wrocław: Wydawnictwo I-BiS, 2003, ISBN 83-85773-60-6.
| |||||||||
